Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

lili

lili
@lliliyar
Avukat
35
17 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Reklam
Varoluş, insanın sıyrılamadığı bir doluluktur.
Sayfa 196Kitabı okudu
Tecrübe denilen şey, ölüme karşı bir savunma olmaktan fazlasıydı; tecrübe bir haktı: ihtiyarların hakkı
Sayfa 130Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ben geçmişimi nerede saklayacağım? Geçmişinizi cebinizde saklayamazsınız; onu koyacak bir eviniz olmalı. Benim gövdemden başka bir şeyim yok; yapayalnız bir adam salt gövdesiyle anıları saklamaktan keyif alamaz. Anılar üzerinden geçip gider onun. Ama yakınmamalıyım: Sadece özgür olmayı istemiştim ben.
Sayfa 101Kitabı okudu
Yalnızım ama bir kente inen ordu gibi yürüyorum.
Reklam
Bir kadın, bir dost, bir kent, bir kerede terk edilemez. Sonra hepsi birbirine benzer zaten.
Anılarımı bugünümle inşa ediyorum. Şimdinin içine fırlatılmış, oraya terk edilmişim. Yeniden geçmişe dönmek istiyorum ama tutsaklığımdan kurtulamıyorum.
Heyecanlanıyorum. Gövdem dinlenme halindeki hassas bir makine sanki. Başımdan gerçek serüvenler geçti. Ayrıntıları anımsayamıyorum ama olaylar zincirini unutmadım. Denizler aştım, ardımda denizler bıraktım, ırmakların kaynaklarına ulaşmaya çalıştım ya da ormanlara daldım ve görmediğim kentlere yöneldim hep. Kadınlarla yatıp kalktım, heriflerle dalaştım. Asla geri dönemedim, plağın geri dönememesi gibi. Bütün bunlar beni nereye götürüyordu? Bu ana, müzikle uğuldayan aydınlık yuvarlağın içindeki bu banka.
"Some of these days You'll miss me honey!"
Belki de bunun nedeni yalnız yaşamamdır. Topluluk içinde yaşayanlar kendilerini aynalarda, arkadaşlarına nasıl görüyorlarsa öyle görmeyi öğrenmişlerdir. Benim arkadaşım yok. Tenimin böyle çıplak olması acaba bu yüzden mi? Buna insansız.. evet insansız doğa denilebilir.
Reklam
Her şeye rağmen bu kameri dünya bana yabancı değil. Ayrıntılarını biliyorum diyemem. Ama bütün olarak onu daha önce görmüş gibiyim ve bu sersemletiyor beni, usulca uykuya dalıyorum.
Kendimden tiksinmenin doruğuna erişmem için on beş dakika yeter, eminim. İstemem, eksik olsun.
İnsanın içine kapanması için bundan elverişli bir gün olamaz. Güneşin, yaratıkların üzerine acımasız bir yargı gibi saçtığı bu soğuk ışılar gözlerimden içime akıyor; zayıflatıcı bir ışıkla aydınlanıyorum.
Saat üç. Bir şey yapmak istediğinizde, ya çok geç ya çok erken bir saat. Öğleden sonra acayip bir an. Hele bugün hiç çekilmiyor.
Ama varsayımların kendimden geldiğini, bilgilerimi birleştirmek için kullandığım birer araç olduklarını açıkça seziyorum.
193 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.