Gönül sarayımın civarlarında
Dolaşıp üstünden, geçti gözlerin...
Derin bir yalnızlık dolaylarında,
Gönlüme aniden, kaçtı gözlerin.
Anadan doğma gibi bakış ile
Hayatı gördüğüm, andı gözlerin
Dirilmişcesine bir kalkış ile
Damarımdan geçen kandı gözlerin.
Hırsızdan daha ehil üslup ile
Gönlümü yerinden, çaldı gözlerin
Geceden görülen bir mehtap ile
Gönlüme derinden daldı gözlerin.
Sandım ki izlenen bir yıldızdır
Öyle ki gözüme kaydı gözlerin
Belki de değildir, yanılmışımdır
Geceye doğan bir aydı gözlerin.
Şöyle bir durup doyasıya baksam
Gönlümü doyuran aşdı gözlerin
Şöyle oturup kıyaslama yapsam
Günlüme tabiren; aşktı gözlerin.
-Fatih Efe (Hitaf'i)