eLif..
@mahizer_e
Çeyrek bir ömür için bu hafıza çok dolu..
Hiçlik
1083 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Degişmiştim, Mardin beni degiştirmişti. lnsanlar bunca acı çekerken, lstanbul'da en iyi suşinin nerde yenilebileceğini konuşanlara dayanamıyordum..
Tüketen insanın üreten insandan daha değerli olduğu bu yanlış ve ahlaksız döneme tahammülüm kalmamıştı artik..
Katil olduktan sonra ha haç takmışsın boynuna, ha
hilal, ne farkı var birbirinden..
Okur Takip Önerileri
Zaten dünyanın hangi köşesinde huzur kaldı ki ...
Yazmak mutsuzluktur. Mutlu insan yazmaz..
Ben sadece kendimi tedavi etmek için yazıyorum, insan denilen yaratikların arasında yaşama gücünü tekrar bulabilmek için. Daha doğrusu öyle sanıyorum. İnsanları pençesine almış, çöl hecinleri gibi hepimizin ağzını kan içinde birakan "harese"den kurtulmak için yazıyorum ve zaman zaman kendimi şu sözü tekrarlarken yakalıyorum: "Ben bir insandım!..
Beni tarif etmiş sanki..
Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptigim işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var..
Gözlerinde karanlık bir nefret okunuyordu, bana bile öyle bakıyordu. İnsan umudunun bir kısmını kaybederse üzgün görünür ama tamamen umutsuz kalınca, böyle olur..
Sen de Zaloğlu Rüstem kuvveti var diye sesleniyordu kıza..
Bense zavallıyım, bi çareyim
Güçlü olan sensin, zayıf olan ben
Çünkü sevda okuyla yaralanmışım..
Hüseyin'in kaleminden..
"Daha üzüm asmasi yaratılmadan sarhoş olanım ben
Sen doğmadan önce aşkınla berduş olanım ben.."
Bi füze atmadığın kalmış be Safiye..
0 kadar içten beddua ettim, kargışlar yolladım ki ona, Allah bana yaptıklarını sana misliyle çektirsin diye secdeye kapanıp öyle beddualar ettim ki sanki canımdan can koptu. Acaba ben mi öldürmüş oldum onu, bu da aklımdan çıkmıyor..
Kabullenmek, çaresizliğin en son evresi..
Öldüğünü, yok oldugunu kabul edemiyorum bir türlü, şimdi Hiüseyin yok mu artık, diye düşünüyorum, sonsuza kadar yok mu artık, vardı ama yok oldu, nasıl olabilir böyle bir şey..
"Allah seni davul ede, tokmağını da bana vere" hala favorim :)
Sonra ardı ardına beddualar siralamaya başladi. Daha önce hiç duymadığım, işiteni dehşete düşüren, zengin bir beddua edebiyatı sökün etti. Bazılarını not etmeliyim diye düşündüm. Allah uyuz versin de tirnak vermesin, şeklindeki beddua favorim olarak başköşeye yerleşti.
Ahh Hüseyin :(
Zavallı çocuk elimi öptü, kapıdan koşar gibi çıktı,
kendisini bekleyen ölüm meleğine koştu..
"Coğrafya Kaderdir.."
"Harese nedir bilir misin oğlum? Bildiğin o hırs, haris, ihtiras, muhteris sözleri buradan türemiştir. Harese şudur evladım. Develere çöl gemileri derler bilirsin, bu mübarek hayvan üç hafta yemeden içmeden, aç susuz çölde yürür de yürür; o kadar dayanıklıdır yani. Ama bunların çölde çok sevdikleri bir diken vardır. Gördükleri yerde o dikeni koparır çiğnemeye başlarlar. Keskin diken devenin ağzında yaralar açar, o yaralardan kan akmaya başlar. Tuzlu kan dikenle karışınca bu tat devenin daha çok hoşuna gider. Böylece yedikçe kanar, kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybından ölür deve. Bunun adı haresedir. Demin de söyledim, hırs, ihtiras, haris gibi kelimeler buradan gelir. Bütün Ortadoğu’nun âdeti budur oğlum, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında ‘kendini öldürdüğünü’ anlamaz.
Kendi kanının tadından sarhoş olur...”
Merhametten maraz doğar derler, bilirsin, her şeyin
fazlası fazla..