Huzurumun iki nedeni vardır, demiştim hatırlarsan. Birincisi, derdimi hüznümü yalnız Allah'a bırakırım. İkincisi ise dönüp de ne oldu diye ilgilenmem, sorgulamam.
Malesef insanoğlu olarak birinciyi hepimiz yapıyoruz ama ikinci de sorun yaşıyoruz öyle değil mi?
Sayfa 24Kitabı okudu
Hayatımızın beklenmedik dönüm noktaları oluyor çocuğu zaman.
Yarınımız garantisi yokken 1 yıl sonraya, 1 hafta sonraya veya 10 yıl sonrası hakkında planlar yapıyoruz. Hayatımızdan bir insanın eksikliğini o insan nefes alırken bilemiyoruz malesef...
Bir insana değer vermek için o insanın hayatta olmadı anı mı bekliyoruz??
Neden üzüyoruz kendimizi?
Neden üzüyoruz birbirimizi?
Hepimiz kardeşiz değilmiyiz?
Neden kin ve nefret ön planda?
Sevgi hayatınızın yüzde kaçını ele alıyor?
Bir insanın yüzü güzel olsa ne olur olmasa ne olur, o güzelliği görmek önemli olan. Güzel görmek kişinin kendi güzelliğini belirler.
Hoşgörülü bir insanın hayatı, kindar ve nefretle dolu olan bir insanın hayatıyla aynı olabilir mi?
Boşa yazıyormuş gibi hissediyorum...
Diğer yandan sevda sadece aşktan ibaret değildir. Kaldı ki sevgi de sadece sevdaya özgü değildir. Aşk, sevdanın parçalarından biridir. Aşk, sevgide kusursuzluktur. Bağlanmanın en üst seviyesidir. Oraya gelene kadar, sevgili de bir sürü kusur görülür. Onlara rağmen sevmeye devam edebiliyorsan, aşk boyutuna geçilir. Aşk boyutuna gelinirse dahi diğer her şey geride kalmış değildir. Çünkü dediğim gibi, sevda misal o güne değin on iki parçadan oluşmuş ise, aşk boyutuna geçenler, 13'cü parçayı da ilave etmiş oluyorlar. Günümüzde aşk bir anlık, geçci bir beğenme-hoşlanma, kısa romantik bir evre olarak görülüyor. Malesef ki tanımlamalarda bir sürü hata yapıyoruz. Yine buna benzer diğer örnek; sevgi sadece sevdadaki karşı cinse duyulan sevgiden ibaret değildir. Günümüzde toplum sadece buna odaklandığından, neredeyse diğer sevgi unutulmuş durumda. Ana sevgisi, insan sevgisi, muhabbet ve yardımlaşma sevgisi gibi daha bir sürü sevgii... Nerde kaldı bunlar. Sevgi sadece sevdadakinden ibaret diyebilir miyiz?
A.A.