Malik çoltu
@malik_47
Pırlantadan alınmayan vergi,
kitaptan alınıyordu;
çünkü pırlanta alandan değil,
kitap okuyanlardan korkuyorlardı…
"Her gün odamda oturuyor, kitap okumaya çalışıyordum. Bir tek harfini bile fark etmeden sayfaları çeviriyor, bazen, dikkat etmeye azmederek baştan başlıyor, fakat birkaç satır sonra gene zihnimin başka yerlerde dolaştığını görüyordum.
Sayfa 126Kitabı okudu
Mevcut olmayan bir şeye malik olalım derken mevcut olanları kaybettik.
Sayfa 120Kitabı okudu
Hayatta yalnız kalmanın esas olduğunu hâlâ kabul edemiyor musunuz? Bütün yakınlaşmalar, bütün birleşmeler yalancıdır. İnsanlar ancak muayyen bir hadde kadar birbirlerine sokulabilirler, üst tarafını uydururlar; ve günün birinde hatalarını anlayınca, yeislerinden her şeyi bırakıp kaçarlar. Halbuki mümkün olanla kanaat etseler, hayallerindekini hakikat zannetmekten vazgeçseler bu böyle olmaz.
Sayfa 93Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sonra bu garip ağaçlar bana daima hasretini çektiğim uzak memleketleri hatırlatır.
Sayfa 91Kitabı okudu
Bir ruh ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize bizim aklımıza hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden meydana çıkıyordu biz ancak o zaman sahiden yaşamaya ruhumuzla yaşamaya başlıyorduk.
Sayfa 87Kitabı okudu
Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Sayfa 86Kitabı okudu
Berlin'de yalnızsınız değil mi dedi.
Tamamen yalnızım ama berlin'de değil Bütün dünyada yalnızım küçükten beri.
Sayfa 77Kitabı okudu
Zaten küçüklüğümden beri saadeti israf etmekten korkar bir kısmını ilerisi için saklamak isterdim.
Sayfa 73Kitabı okudu
Dünyada bana hiçbir şey tabiattan melül bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.
Sayfa 71Kitabı okudu
Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim.
Sayfa 51Kitabı okudu
Yalnız söyleye bilsem bir kişiye olsun içimdekilerini dökebilsem bunu sahiden istesem bile artık böyle bir insan bulmama imkan yoktu.
Sayfa 47Kitabı okudu
İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor bende yaşayacağım ama nasıl yaşayacağım bundan sonraki hayatım nasıl dayanılmaz bir işkence olacak ama ben dayanacağım şimdiye kadar olduğu gibi.
Sayfa 46Kitabı okudu
İnsanlara ne kadar çok muhtaç olursam onlardan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyordu.
Sayfa 12Kitabı okudu