Yaşadığım mahallenin sokaklarını artık tanıyamıyorum. Bahçelerinde her türlü meyve ağacının, çiçeklerin bulunduğu müstakil evlerin yerinde şimdi estetikten yoksun, kutu kutu apartmanlar duruyor. Yazın o evlerin bahçelerinden mis gibi mangal kokuları yükselirdi. Rüstem amca sıcağın altında oynayıp kan ter içinde kalan bizlere ikram ederdi, Hediye Teyzenin bahçesindeki dut ağaçlarına dalmayan yoktu, öğlen vakti radyosuyla kapının önüne çıkıp akşama kadar oturan Bünyamin Dedeyle kimse muhabbet etmeden geçip gitmezdi... Bu güzel anılar da molozlarin altında kaldı...
Isparta İl Vaizi
Ayşeli Polat'ın kaleminden yazdıklarını okuyupta ürpermeyen olmaz sanırım..
1991 yılında İlahiyat Fakültesi 1. sınıf öğrencisiydim. O yıldan beri aktif olarak vaaz ediyorum. Vaazlarımda gerek Efendimizden önceki kavimlerin, iman ettikleri için gördükleri fiziki ve psikolojik şiddeti, gerekse Efendimiz (as) ve ashabının Mekke
DELİ GİBİ SEVMEK LAZIM
Derviş Baba henüz açılmamıştı. Balat'ta bir kahvede oturuyorum. İçeri biri girdi. Bildiğin deli. Oturdu yanıma, "Çay ısmarlasana" dedi. Ismarladım. "Adın ne?" dedim. "Ercan" dedi. "Ne iş yaparsın Ercan Abi" dedim. "Pantolon ve sandalye yapıyorum" dedi. "Nasıl yapıyorsun?" dedim. "Bakış açısıyla, atom bombasını birleştiriyorum. Pantolon ve sandalye oluyor!" dedi. "Başka bir şey yapmıyor musun, örneğin ceket ya da gömlek?" "Onun henüz yöntemini bulamadım" dedi. "Peki" dedim, "Bakış açısıyla, örneğin nötron bombasını birleştirsen olmuyor mu?" "Sen manyak mısın abi!" dedi. "Eyvallah!" dedim. Sonra 15 dakika hiç konuşmadı. Derken birden "Sevmek lazım" dedi, "Ama deli gibi sevmek lazım. Sadece kuşu-böceği-çiçeği değil, yaratılan her şeyi, taşı-toprağı sevmek lazım. Bunun için de mangal gibi yürek lazım. O yürek bir tek Ercan'da var. O yüzden Ercan deli..."
Adam gibi sevmişim, tertemiz gönlümdeki hisler..
Seni benden almaya, mangal gibi yürek ister...
"Görünüşü bi' boka benzemiyor ama adamda mangal gibi yürek var..." :))
Sahaflar Çarşısının Târihçesi, Çarşı Esnafı ve Sahaflık
youtu.be/TW3RUcX2V_4?si=...
Sene 41'mi oldu şimdi?
Evet.
O seneler de harb seneleri.
Evet, harb seneleri.
Askerliğiniz nerede yapdınız?
Askerliğimi evvelâ Hadımköy'de yapdım. Ondan sonra Çankırı'ya gitdim. Çerkeş'e gitdim. Onu da hep kitaplara yazdım, nasıl gitdiğimi filan.
Açdık, on beş gün oldu