Karanlığı görmeyi mi öğreniyor insan, yoksa karanlıkta el yordamıyla yürümeyi mi?
Boşluğa nasıl alışıyor? Onu doldurarak mı bir diğer canlıyla?
Yoksa iyice kırılmak, dökülmek ve paramparça olmak mı gerekiyor yeniden tamamlanmak için?
Çocuklar için "Alo masal", ganyancılar için "Al eline kuponu ara Nalkapon'u", yaşlılar için "Alo yalnızlık", evde kalmış kızlar için "Alo Tarkan" derken, toplumdaki her kesim için bir hat oluşturulmuştu.
Bu ilk ölüşüm değil,
Ateş kırmızısı dudaklarından dökülen
Kurşun misali sözlerinle
Bu ilk kaybolmuşum değil
En derin vadilerin bile sığ kaldığı gözlerinde.
Senden biraz ben kalmıştı geriye
bir yaz gecesi rüyası, william shakespeare’in komedi unsurları da içeren kısa bir oyunudur.
ben türkiye iş bankası kültür yayınları’nın 13.basımından okudum. klasikleri bu yayınevinden okumayı seviyorum. hele ki shakespeare çevirisini bilmediğim bir yayınevinden okumak istemem. bu konuda çevirinin yanı sıra oyuna ve oyunun yazıldığı döneme dair
Sözlerime nereden başlayacağımı bilemiyorum. Hikmet Anıl Öztekin'in anlam dolu bir eseri: "Fesleğen"
Yazar o kadar içten anlatmış ki, Allah için atılan adımların sabır gerektirdiğini ve sonucunda ne kadar güzel olduğunu görüyoruz. Kitapta çok güzel kıssalar var. Mevlana'nın sözleri ayrı bir hava katmış, sayfalar ilerledikçe