... aklımın bir köşesine açtığım tertemiz bir sayfada hikayenin cümlelerini peş peşe sıralıyordum.
Sayfa 18Kitabı okudu
O bir saat içinde zihnimde oluşan karalamayı temize çekebilseydim bile hikaye çoktan bitmişti.
Sayfa 18Kitabı okudu
Kelimeler birbirlerini kovalıyor, hatta birbirleriyle yarışıyorlardı.
Sayfa 18Kitabı okudu
Ne kadar da nazlı şeyler, not almadım mı uçup gidiveriyorlar.
Sayfa 19Kitabı okudu
Gerçi bizim ailedeki herkes incir ağacının her bir dalı gibi başka taraflara savruldu gitti.
Sayfa 26Kitabı okudu
Her bir dal, ben artık kendi başıma bir ağacım der gibiydi.
Sayfa 26Kitabı okudu
... aksine hayatın değil insanoğlunun acımasız olduğunu hep ondan öğrenmişti.
Sayfa 23Kitabı okudu
Yahut okuduğun bir kitabı uzun zaman sonra tekrar hatırlamışsın gibi bir sessizlik...
Sayfa 26Kitabı okudu
Sokak çocukları neslinin son halkasıyız biz. Hayatı sokakta öğrenen son nesil.
Sayfa 27Kitabı okudu
Bütün yeşilliklere beton döktünüz...
Sayfa 28Kitabı okudu
İnsanoğlu ne yapıyorsa kendine yapıyor.
Sayfa 28Kitabı okudu
En mükemmel şekilde yaratıldığını unutup yeryüzünün altını üstüne getirmekten geri kalmıyor.
Sayfa 28Kitabı okudu
Kendi içinde kavgalara boğuluyor.
Sayfa 28Kitabı okudu