Her şeyden biraz uzaklaşsak seninle. Bir şehir öteye gitsek mesela. Bir yıldız boyu kaybolsak sonra. Bulutlara salıncak kursak geceleri.
Dünyadaymış gibi olsak ama olmasak. Bir sevda çizsek gökyüzüne. Adı sen, adı ben, adı biz olan... Çocuklarımızın adını aşk koysak. Uçsak sonsuzluğa doğru el ele. Yeryüzündeki sevginin tarifi biz olsak.
Tüm çıkmaz sokaklarımın tek yönü.. Sahil-i selametim...
Gel, gel tut elimi, aşalım tüm meşakkate çıkan yolları.
🕊️🥀..
Ne güzel demiş Mevlana;
Kendine bak kendine...
Özüne,sözüne,benliğine ilgilenme kimseyle...
Kim Ne yemiş,Ne giymiş bundan sana ne!
Sen kendini besle bilgiyle, şefkatle Ancak o zaman ulaşırsın İnsan olmanın erdemine...
🕊️
Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var; Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
Sustuğum şeyler var, hiç konuşamadıklarım,
hiçbir zaman konuşamayacaklarım...
İçinde kaybolduğum şehirler var, bir de; İçimde kaybolup giden insanlar.. 🕊️
"Kalmadı İnsanların ahde vefası, yaraya duası
Unuttuk azizim unuttuk biz,
Yargılamadan önce dinlemeyi,
Konuşmadan önce düşünmeyi, Dokunmadan önce hissetmeyi,
Şikayet etmeden önce şükretmeyi, İstemeden önce sabretmeyi...
Ve biz birbirimizi, Allah rızası için sevmeyi bile unuttuk."
🌬️