Mayakovski'nin intiharından sonra cesedinin yanında bulunan mektup,
Hepinize!... Ölüyorum, ama kimseyi suçlamayın bu yüzden. Dedikodu etmeyin. Merhum nefret ederdi bundan.
Anneciğim, bacılarım, yoldaşlarım; bağışlayın beni, iş değil bu (kimseye de salık vermem), ama başka bir çıkar yol da kalmamıştı benim için.
Lili, sev beni.
Hükümet yoldaş, ailem şu kişilerdendir: Lili Brik, annem, bacılarım ve Veronika Vitoldovna Polonskaya. Geçimlerini sağ
larsan ne mutlu bana.
Bitmemiş şiirleri Briklere verin, bulunursa.
İş işten geçmiş ola
derler ya hani,
günlük yaşamın akıntısına çarparak
parçalandı aşk teknesi de.
Yaşamaktan alacağım ne kaldı ki,
artık anımsamak boşuna
acıları,
felâketleri,
karşılıklı haksızlıkları.
Sizler mutlu yaşayın yeter.
