Sevgili Mazlum Çetinkaya, yüzünde hiç eksilmeyen gülümsemesi, samimiyeti ve insan sevgisiyle dolu kalbiyle, tanıdığım en içten şairlerden biridir.
Şiirlerinde, sevgi dolu kalbini hırpalayan, hatta yaralayan duygu-durum, olay-insan örgüsünün, güzele ve/veya iyiye yönelik beklentiler içinde tasarlanan kurgusuyla, umudunu beslediğini ve her şeye rağmen güzel günlere olan inancını yitirmediğine tanık olacaksınız.
İnsanları, olayları ve yaşamın özünde yer alan - alması gereken- değerleri, kendine özgü tarzı ve derin duygularıyla harmanlayarak, toplumsal şiire nadide bir örnek sunmuş.
O'nun şiirlerinde, yaşadığı duygu yoğunluğunun size de geçtiğini, düşündürdüğünü ve aklınıza sorular sorduğunu farkedeceksiniz.
Arafta Yedi Gece kitabı ile geldim.
Yazardan okuduğum ikinci eser. İki kitapta bir birinden farklı, bir birinden etkileyici eserlerdi.
Yazarın aklının içinden geçenleri, hayal gücünü merak ediyorum. Bu kurguları nasıl zihninde barındırıyor. Bunları nasıl kurguluyor helal olsun doğrusu.
