Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.12
Çok güzeldi. Dram Okumayı seviyorum ve bu kitapta yeterince dram okuduk. Yazarım önceki kitabını da çok sevmiştim. İkisinden birini seçmem gerekirse cidden çok arada kalırım ve seçemem. Karakter gelişimi vardı, her iki karakterde de. Ian o kadar düşünceli, sabırlı, ilgiliydi ki… (Değiştikten sonra) Kitap karakteri olduğu çok barizdi maalesef. Hazel da öyle istikrarlı, cefakar ve sevgi doluydu. Buradan sonrası spoi olacak. Benim takıldığım tek yer Hazelın annesini çok sevmesi. Her ne kadar kötü şeyler yapsa da vazgeçmiyor. Belki seviyordur belki de ona ihtiyacı olduğunu düşünüyordur, bilemiyorum. Annesi ona me yaparsa yapsın yine ona sahip çıkıyordu. Annesi bir aralar kendi düşünemediği için belki bunu bahane ediyordur diye düşünüyorum.
Başta güzel diyebileceğim bir akıcılık ve merakla okudum aslında kitabı. Ve gerçekten güzel de gidiyordu. Ama nedense baş karakterimiz Nova karakterinden çıkana kadar. Yani tamam Elemantel adlı bu yere ayak uydurması gerekiyordu, su varisi olduğu için dışlanmış olması vs onda kötü hisler uyandırdı falan da bir insan 180 derece dönmez karakterinden. Yani o sonradan gelen çirkefliği, pick me tavırları ne bileyim en ufak pürüzde tabiri caizse Arın'ın arkasına saklanıp eliyle Darren'i işaret ederek "iste o yaptı bana o vurdu" ya çevirmesi beni çok irrite etti. Garip geldi garip geldikçe okuyamadım. Hele Darren'in Allah bilir neye dayanarak sen aslında ateş varisisin iddiasıyla kızı öpmesi falan aman kardeşim ya. Güzel yazmışsın iyi yazmışsın da ne bileyim böyle fantastik okumaya alışık değilim sanırım. Kitap hakkında diyebileceğim şey güzel bir konu güzel bir evren ama çingene karakterler... maalesef
"Güvenli kelimeniz terebentin. Bunu söylerseniz bu iş hemen biter. Tasmayı çıkarırsınız, uzaklaşırsınız ve bir daha geri dönmezsiniz."
Bunun 'Grinin 50 Tonu'ndan ÖNCE yazıldığını belirtmek muhtemelen anlamsız ve bu nedenle insanların benzerlikler hakkında sızlanmayı bırakıp bir an düşünmeleri gerekir: Bu yazar sizin değerli 'Grinin 50 Tonu'nuzu çalmadı.
Bunun yerine öncelikle başka bir şeye odaklanmak istiyorum: Neden herkes hayran kurgu yazarlarının yayınlanmasından sızlanıyor? Birisi sizi kitaplarını almaya mı zorluyor? Biri seni bunları okumaya mı zorluyor? Hayır. Ve hayır. Peki ne oldu? Bu yazarlar aynı zamanda hikayelerini yazmak için de çalıştılar, insanların çalışmalarını yayınlamasına karşı değilim. Görünüşe göre bunun için bir pazar var, yoksa yayınlanmazlardı.
Hayran kurguları ve romanların tamamen farklı iki şey olduğunu iddia etmeyeceğim ama neden, ah neden, başkalarının okumak istediği bir şey için yazarı suçlayalım?
Kusura bakmayın, kendimi tutamadım, sinirlerimi bozuyor.
Kitaba gelecek olursak hikayeyi beğendim. Çok fazla düzenlenmediğini veya en azından bana öyle geldiğini biliyorum. Biraz Wattpad kitabı gibiydi ve çoğu olay ayrıntılı anlatılmayıp kısa bir cümleyle atlanmıştı.
Abigail King adlı bir kızın bir Dom olan Nathaniel West'e itaat etmesini konu alan bir kitap. Abigail ile onun için uygun bir yardımcı olup olmadığını tartışmak üzere buluşmasıyla başlıyor.
BDSM kısmı "standart"tı ve sert bir şey değildi ve muhtemelen erotik okuyucuların çoğunu korkutmayacak.
Kesinlikle okuduğum en iyi kitaplardan biri değildi ama ilgimi çekti ve birkaç saat içinde okudum.
Call me Ishmael diye başlayan tüm zamanlardaki en sevdiğim kitap. Belki de bütün insanlığa hitap eden sayılı anlatılardan bir tanesi. Bunu çok basit bir sebepten dolayı söylüyorum. Hikayenin teması insanın kendi kendini tüketmesi üzerine kurulu. Yaşantısı ve kendine özgülüğü ne seviyede olursa olsun her insan ömründe en az bir kere kendini bir şey uğruna tüketir. Çoğu zaman bu öyle bir tükeniştir ki bittim öldüm desen bile içinde yeniden doğmak için yeni bir seni ortaya çıkaracak kıvılcım bırakır. Bu kıvılcımı yeniden doğmak yerine geri kalan ne varsa onu da yakmak için kullanmak bir insanın vereceği en zor kararlardan biri olmalı. Sıradan insanlar başına bir felaket geldiğinde izlerini hatıralarında ve kararlarında taşır. Tekrar canı yanmasın diye elinden geleni yapar. Ahab gibiler ise bu acı ve nefretle denizleri geçmeyi ,dünyanın sonuna kadar peşinde olduğunu kovalamayı kafasına koyar. Bazen düşünüyorum olmuş olanı kabul etmek mi yoksa Ahab gibi hayatın acımasızlığı karşısında çileden çıkıp daha da acımasız bir şekilde durmak mı bir hikayeyi daha anlamlı kılar. Bunun cevabı ne olursa olsun şu bir gerçek ki; kafamızın içinde sallanan bir güverte ,bu güverte üstünde karanlık okyanusa bakıp derin düşüncelerle kendi balinamızı aradığımız anlar olacak. Teselli olur mu bilmem ama söylemekte fayda var. Yalnız değiliz. O güvertede bambaşka yerlerde olsak da hepimiz varız. Hepimiz acı sona kadar aynı acılarla peşinde olduğumuzu arıyoruz.
Monsters of Boston Book 1 adlı serinin ilk ve tek kitabı yeni yazar ve bayıldım tavsiye ederim. Son okuduğum bazı vasat veya normal kitaplardan sonra çiçek gibi geldi bu kitap bana :D İlk etapta kapağı dikkati çekti itiraf ediyorum zira kapak bence şahane bir şey :D Bu yüzden çok yandığım patlayan kitaplar olduğu için başta korku ile başladım
374 syf.
·
Puan vermedi
Okay, I think my liking for this series started to follow a pattern. I hated the first book, loved the second, again loved the third, hated the fourth and now loved the fifth. Master Marcus and Gabrielle was perfect together, loved their chemistry. Her role as a brat was so much fun to read. She was both brave and sweet, unlike Andrea from the previous book(god, i hate her as a sub) I laughed at her bratty behaviour and the way Master Marcus handled her. Master Marcus was my second favorite after Master Dan. I think I'm getting hooked on this series.
# spoiler içerebilir #
serinin en manyak en kontrol edilemeyen ve en deli erkeği sergei... bratvanın suikastçısı ve pakhan romanın da üvey kardeşi.
angelina ise ispanyol bir mafya babasının kızı. ihanete uğrayıp öldürülüyor ve onu öldüren diego da angelina ile evlenip sefa sürme peşinde.
bir operasyon sırasında sergeinin paylatması gereken kamyonda bakıcısı tarafından son anda kamyona koyulan angelina yine sergei tarafından korumaya alınıyor çünkü deli manyak rus azmanının travması tetikleniyor ve onu korumak zorunda hissediyor. her şey durulduğunda ise angelina gitmek istiyor ama sergei bırakmıyor çünkü ne olduğunu ondan öğrenmek istiyor. ve tabii ki çiftimiz bu sürede de birbirlerine aşık oluyorlar.
sergei sanırım seride en merak edilen kişilerden çünkü onu diğerlerinden ayıran korkunç bir özelliği var. gittiği görevlerden birinde yaşadığı bir olay sonrası onda kalan travmadan dolayı binevi nöbet geçiriyor ve o nöbet anlarında etrafındakileri öldürebiliyor ve bunu hatırlamıyor.
ilginç bir şekilde bu durum angelinada yaşanmayınca devreye roman giriyor ve kardeşinin daha fazla zarar görmemesi ve vermemesi için ona sergei ile kalmayı, onu düzelttikten sonra da kendisine bir hayat kurmayı teklif ediyor.
angelinanın sergei üzerindeki etkisi asla pick me lik değildi ki bu hoşuma gitti. adamın git gide ona güvenmesi bu nöbetlerin azalması ve süresinin kısalması gibi şeyler aceleye getirilmeden güzel yazılmıştı.
bir de felix var ki aman allahım... sergei ile birlikte çalıştığı için aralarında güçlü bir bağ oluşmuş ve artık askerlik yapmasalar bile birbirlerinden kopamamışlar. ikisinin diyalogları süperdi.
ps: nina hala doğuramadı.
# spoiler içerebilir #
geçmişte birkaç olumlu ve olumsuz mayfa romantizmi okumuş olsam da özellikle istediğim bir tür değildi ama sanırım bu yazar bunu değiştirecek.
kitaplarda genellikle boşuna uzatılmış ve yersiz dram katılmış kısımları hiç sevmem. bu seri adeta bir ilaç... ortalamanın altında bir sayfa sayısı var ama yaşananlar ve hissettirdikleri...
rus mafyasının gözü pek pakhanı roman petrov, bir suikast sonucu sakatlanıyor ve itibarı zedeleniyor. bu durumdan kurtulmak ve bir varise sahip olmak için sağ kolu tarafından evlenmesi öneriliyor. ona yüklü bir miktar borcu olan adamsa bu borçtan kurtulmak için pakhanın 6 aylık düzmece evlilik teklifini kabul ediyor ve kızı ninayı pakhanla evlendiriyor.
nina asla pick me değil ve neyle karşı karşıya olduğunu biliyor ve kabul ediyor. anlaşmalı evlilik bir anda aşka dönüşünce de uğruna mafya savaşlarının bile başladığı bir durum ortaya çıkıyor.
kitap muhteşemdi. yaralı boyumuz roman adeta bir dev. yılmaz, yıkılmaz bir adamken aşkından deliye dönüyor. aklı fikri nina oluyor. dediğim gibi kitap asla fazladan tek bir sıkıcı cümleye bile sahip değil. kurgu, cümleler, duygular çok akıcı ve sıkmıyor. seri daha da uzamalı
Min pir ne eciband
Hevalno xwendinê baş û tehma pîrtûkan zêde bibe (silav ji we re).
Min her tim stranê wê guhdarî dikir, dengek xweş û helbestên maaf gelek henem
Li gora min Mem; pir xweş nivîsandin nekiriye.
Çima?
Gelo mîna ku stranê dibêje pir nîvço maye hinek helbestan.
Tehma welatê min pir nehat, ez sîrûcê me behsa wir tûneye (heke ku derbas bûya)
xwazî hinek di şiyar bibe ser nivîskarê, helbest rind derneketine,
Dîsa jî ser helbestê Kurdî xweşe
Xwendina baş ji we re xwendekarno.
280 syf.
·
Puan vermedi
This one just didn't work for me. Andrea wasn't submissive at all. I understand the author's wish to write a tough bratty sub but this was just not right. Her lack of willingness into submission and her disrespectful behavior clearly showed that she wasn't a sub, bratty or not. Her obsession with finding only an intimidating and experienced Dom was annoying. It felt like the only reason she wanted Master Cullen as a Dom was because of her obsession. They didn't have a real connection like Nolan and Beth or Dan and Kari. Master Cullen deserved a better sub. I didn't enjoy their relationship but I loved the constant appearance of characters from previous books and reading their growing relationships with their subs.
# spoiler içerebilir #
hayatınızda mutlaka yeniden okumanız ve her seferinde bambaşka şeyler tecrübe etmeniz gereken kitaplar vardır, çalıkuşu da o kitaplardan.
daldan dala atlayan, önce öksüz sonra da yetim büyüyen, yaramaz mı yaramaz bir çalıkuşuyken kırık kalbi yüzünden memleketin en ücra köşelerinde çile çekerek büyüyen feridenin hikayesi bu kitap.
zaten artık
Doz a niviskar Burhan Tekî ku 8 çîrokan pêk tê. Di serî de doza çîroka nûjen dike. Çawa ku raya giştîve eyane, bi reçeteya dermanekî jî çîrok tên sazkirin.
Niviskarê me jî çîrokên cûr bi cûr daye pêşberî xwîneran. Çîrok alî zimênve bi awayekî stabil diherikin. Lê dibe ku ji ber mijara( niviskarê me doxtore. Qurmê çîrokan jî ev pîşeyê û nexwaşxanêye) be hîn peyvê teknîkî hene ku wek wîzîte, otopsî hwd beloq dinimînin.
Çîrokan de buyer pir, şayesandin kêmin. Çîroka Eywanê de berhemeke biraninê tê vegotin. Lê du encam hene anjî çîrok dû çiqe. Yek di bernama biranîna niviskar Ezîz Cemşîd de . Axêver Mahmut Serdar radibe divê Ezîz Cemşîd niviskarekî diz bu. Xwenêr wetrê çîrok ev bû. Ango diziya nepen a niviskarekî, piştî salan eşkere bû. Lê di wê eywanê de kurê niviskar û gelek kesên din bertek nîşan didin û tertê holê ku. Axêver nexaşe û tiştên nebuyîne dibêje.
Çîroka Biryar de jî disa du dilî heye. Ne ewe ku biryara nexweş vebêje ne ewe rasthatina hevalê bavê xwe vebêje.
Û çîroka Ji Mecbur. Di vê çîrokê de jî ewilî mijara çîrokê çawa ku hevnasîna vebêjêr û Ayselê be diherike. Lê niviskar biryarek nû dide û navenda çîrokê dibe ser hesudiya Ayselê. Ji Ayselê karakterek wusa diafirîne. Zehlê mirov ji Ayselê diçe.
Hemû çîrok bi zimanekî baş, bê şayesandin û devê kesê yekem hatine vegotin. Dibe ku ji ber vê ye.Çawa ku hemû bîranin bin.
250 syf.
·
Puan vermedi
I've read three of her books so far and if there one thing I've learned about the author is that she LOVES public humiliation more than anything else. It is both so hard and fun to read those scenes. I feel second hand embarrassment and want to kill myself as if it is happening to me, but I also enjoy it to be honest. Don't kink shame me please hahah.
Now let's talk about this book, the outside of the book is black, the book itself is dark, there is a devil, a witch, magic, dark forces, blood, dark romance, so why did I suffer while reading this book!!! Normally I should have fallen in love with such a book but I didn't like it at all.
I tried to read this book three times and I stopped all of them. The first time my English was not enough, the second time the book did not attract me, the third time I forgot that I was reading it and started another book because the book did not attract me again. I finally finished it on the fourth reading! The reason I insisted on finishing it was because it was just for me... But it wasn't, I don't know, my blood started to tingle (not in a good way) while reading the book. Maybe I got bored because of the author's writing style , I don't know... The book was a series of three, actually the topics are good, but as I said, I suffered while reading the first one, so I don't think I will read the others.
·
Puan vermedi
Nisan ayı #okudumbitti köşesinde bugün @lauranowlin84 tarafından yazılmış Türkiye’de @juno_kitap tarafından basılmış #ifhehadbeenwithme yani#eğerbenimleolsaydı var.
Kitabın konusuna gelecek olursak:
Her kadının hayalidir en yakın arkadaşı ile çocuklarını beraber büyütmek.Finn ve Autumn tam olarak bu şekilde büyüyorlar.
Odadan odaya telle uzaklıkları telefonları,birlikte kutladıkları doğum günleri ve yılbaşıları,birbirlerine camdan cama sinyal verdikleri el fenerleri ve arka bahçelerinde sonbaharda topladıkları yaprak kümelerine koşarken sahip oldukları güzel anıları var.
Onlar zamanın içerisinde büyürken arkadaşlarını,ailelerine olan davranışlarını, gelişmelerini,ilgi alanlarını ve bir noktada artık neden en iyi arkadaş olmadıklarını görüyoruz.
Kitabın dili basit ve akışı sabitti. Herkesi etkileyen o son on sayfa fazla spoiler a maruz kaldığımdan beni çok etkilemedi ama güzel bir estetiğe sahip kitap.
İntahar,ölüm vb. konulardan etkilenebilecek büyük ya da küçük yaşta okurlara tavsiye etmiyorum.
Ayrıca sonu biraz tahmin edilebilir ve aynı zamanda maalesef şahsi fikrim biraz klişeydi.
Sanki üstünkörü bir sona bağlanmak için yazılmış gibiydi.
İki karakterin geçmişlerindeki tutumlarının çok karanlık olmaması kitabı bir tık nefes alınabilir duruma getirmiş diyebilirim kendi adıma.
Bugünlük bu kadar kitapla kalın.
N
