"Allah dilerse, bir sinekle bir devi yok eder. Hem de topal bir sinekle. Halkına zulmeden Nemrut, o sinekle tanımıştır."
Sayfa 242Kitabı okudu
"dünya nasıl bu hale geldi, insan nasıl bu kadar vahşileşebilir?"
Sayfa 240Kitabı okudu
İnsanlık masum, canavar olan yöneticiler.
Sayfa 195Kitabı okudu
- mehdi eğer bir kurtarıcısıysa, o zaman bu millet mehdinin ta kendisidir. Çünkü bu millet, hep ezilenlerin yanında olmuştur.
Sayfa 171Kitabı okudu
Çok üzülüyordu. Bir yanda yerli, diğer yanda yabancı düşmanlar. Sonra şu soruyu sordu kendi kendine: "hangisi daha tehlikeli acaba?" "dışarıdakileri tanıyoruz ama içeridekiler kalleş! "
Sayfa 132Kitabı okudu
"insanoğlu daha ne kadar acımasız olabilir?" sorusu geliyor akıllara. Öyle ya, daha ne kadar acımasız olunabilir.
Sayfa 129Kitabı okudu
Dünya her geçen gün, meçhule olan yolculuğunda büyük mesafe kat ediyordu. Bir yanda açlık, sefalet savaş. Diğer yanda dünyayı yöneten güç sahipleri...
Sayfa 50Kitabı okudu
Zor geliyordu ona. Herkes onun yaşadığı acıdan söz ediyordu. Dağ gibi adam yıkılmıştı. Zaman herşeyi ilacıydı, ama geçmiyordu işte, bir türlü geçmiyordu.
Sayfa 36Kitabı okudu
Cevabı olmayan onlarca soru vardı aklında.
Sayfa 25Kitabı okudu
Sıfır, yokluğu; Bir varlığı simgeler...
İki diye bir şey yoktur. İki, birin gölgesinden başka bir şey değildir. Gölge, aslına tâbidir.
Sayfa 10Kitabı okudu