Zaman ilerledikçe insanoğlu geçmişini biraz daha özler, çocukluğuna bitmek tükenmek bilmeyen bir hasret besler. Bugünün sahte dünyasından, çocukluğunun masum kollarına sığınmak ister. Her geçen gün artan dertlerini, çocuksu bir tebessümle bertaraf etmeyi diler. Ama bir Filistinli iseniz bu durum bundan çok başka. Gözlerini yumup geçmişi her hatırladıklarında aynı vahşeti seriyor hatıralar onların önüne; kan ve gözyaşı... Bizler bugünden geçmişe sığınıyoruz. Onlar ise sadece yaşanmamış geleceğe ümitle bakabiliyorlar. Çünkü ne geçmiş ne de şu an, onlar için sakin bir liman...
Bir gün çok sevdiğim bir insan bana şöyle demişti ; tüm hayatlar bir hayatı şekillendirmek içindir. Sen yeter ki ders çıkartmayı bil.
Sayfa 104 - lukka kitapKitabı okudu
unutma dostlarımız hep dost olarak kalsaydı yaşayan bir tek düşmanımız olmazdı!
Sayfa 63 - lukka kitapKitabı okudu
..neden veda edemedik? neden kapıdan çıkmadan önce sarılıp helalleşmedik?
"ölüm gibi bir ihtimali kabullenemedim. Helâlleşmek için bile hazır değildim.
Sayfa 149 - lukka kitapKitabı okudu
yardımını esirgemeyen Allah'a hamdolsun.
Sayfa 142 - lukka kitapKitabı okudu
..her zaman bir ümit vardır, öyle değil mi.
Sayfa 202 - lukka kitapKitabı okudu
..bir sırrın olduğunu biliyordum ancak bu kadarını asla tahmin edemezdim.
Sayfa 214 - lukka kitapKitabı okudu
..kaybettiği onca insana rağmen hala kaybetmekten korktuğu insanlar vardı. Zaten onlar da olmasa, hayatının yaşamaya değer tek bir ânı dahi kalmamıştı.
Sayfa 232 - lukka kitapKitabı okudu
zaman ilerledikçe insanoğlu geçmişini biraz daha özler , çocukluğuna bitmek tükenmek bilmeyen bir hasret besler. Bugünün sahte dünyasından, çocukluğunun masum kollarına sığınmak ister.
Sayfa 107 - lukka kitapKitabı okudu
Artık görüyorum ki acı bizim acımız ölü bizim ölümüz dava bizim davamız. Artık ne olacaksa olsun zaferle ya da mağlubiyetle bitsin bu savaş ama ne olur dursun artık dursun kanlar , bitsin bu dayanılmaz acılar..
Sayfa 88 - lukka kitapKitabı okudu
Onu hayatta tutmak için, tüm hayatını almak zorunda kaldık desene..
Sayfa 92 - lukka kitapKitabı okudu
yalnızlığa alışması gerektiğinin farkındaydı daha önce de çok yalnız kalmıştı ancak bu seferki diğerlerinden çok farklıydı. veda etmeye bile cesareti olmadan çıkmıştı kapıdan. Ümit ne ilginç şey; en çok da hiç olmadığında çıkıyordu ortaya.
Sayfa 150 - lukka kitapKitabı okudu
bizler ölüme hasret çeken insanlarız ve unutma yemenici, ölüme hasret çekenler , yaşama âşık olanlara hiç bir zaman mağlup olmadı..
Sayfa 94 - lukka kitapKitabı okudu
tüm dünya karşımızda iken insanlık koca bir uykuda..
Sayfa 94 - lukka kitapKitabı okudu