Kişi eğer kendisi ile mutlu, yaşadığı hayattan tatminkar değilse,yaşam doyumu düşükse çocuğuna ya da eğitiminden sorumlu olduğu çocuk grubuna maksimum faydayı sağlayamayacaktır.
“Monptit, hayat budur işte. Hep giden birileri olur. Ne yürek unutur ne özlemler ölür. Bunlar sevgimizde yaşamaya devam eder. Ama birileri, zamanı geldiğinde gitmek zorundadır.”
İnsanlar, yabansı bir alışkanlıkla , kendilerini korkutan hayvanların adını alırlar, kendilerine bağlı hayvanların adını hiç almazlar. İnsanlar kendilerine kurt denmesinden hoşlanırlar da köpek denmesinden hoşlanmazlar.