”2003 yılıydı. Tuncel abi beni aradı; Kısa süre önce Edremit’in Çamlıbel Köyü’ne yerleşmişti. “Hasan, benim çiftliğin arkasındaki yer satılık gel bana komşu ol” dedi. Sırf ona komşu olmak için aldım. İyi ki de almışım!
Akşamları mangalımızı yapar, kafayı çekerdik. Benim bahçemin meyveleri özellikle de karadutu çok meşhurdu. Aradan 4 yıl geçti.
O GÜNDEN SONRA HİÇ AĞLAMADIM...
öyle bir uçurum ki ucunda olduğum ;
ses bile gelmiyor boğazımdan düşen kayalardan,
nefes almaya bile korkuyorum öyle bir uçurum işte,
ha düştüm ha düşeceğim o kadar ucundayım,
düşmek mi o en son üzüleceğim şey,
kimse bilmeyecek düştüğümü,
kör kütük sarhoş bir gece,
alabildiğine yobaz bir memlekette,
kayan küçük bir yıldız gibi,
kimse görmeyecek,
sen dahil,
siz bile...
M.Y.
En velakin'li yakarış
Kabileleşme kabiliyetime şaşkınım
içerimdeki ahlak yasasının artık
bildirisi
okunur
her köşe başında...
aidiyet mi denir buna
|herkes dikey bu memlekette
|ben yatay yolculukların meczubu
bu mudur bu muzur?
kapı köşelerinde tedirginliklerin eşiğinde
bir göçebelik hülyasında düşlerim
Ey sonsuzluğun mühüründe hezeyanlar içresinde
sızılı dizelerim mabedinde yankılanan
haykırışlarım, hıçkırışlarım
cümbüşlü devrikliğimin devrimine
hoş mu geldiniz?
boş mu?
Yağmur
Bazen düşünüyorum da acaba yağmurdan benim kadar huzur bulan memlekette başka insan var mı ?
Servisten indim yavaş yavaş ıslana ıslana eve geldim şimdi pencere kenarında yağmuru dinliyorum.
Yağmur benim için bambaşka bir olay 🙏🏻
Yağmurun yağmadığı zamanlarda bazen PC den yağmur sesi açıp arkaplanda çalarken uyuduğum, kitap okuduğum veya başka işlerle meşgul olduğum oluyor.
Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun
meyve çağında ağacın,
serip gelişen hayatın düşmanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına :
Çürüyen diş, dökülen et,
bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler,
Ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle,
işçi tulumuyla,
bu güzelim memlekette hürriyet.
Bursa da havlucu Recebe,
Karabük fabrikasında tesviyeci Hasana düşman,
fakir köylü Hatçe kadına,
ırgat Süleymana düşman,
sana düşman, bana düşman,
düşünen insana düşman,
vatan ki bu insanların evidir,
sevgilim, onlar vatana düşman…
NAZIM HİKMET RAN..
Ruhun şad olsun büyük şair.
Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun
meyve çağında ağacın,
serip gelişen hayatın düşmanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına :
Çürüyen diş, dökülen et,
bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler,
Ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle,
işçi tulumuyla,
bu güzelim memlekette hürriyet.
Bursa da havlucu Recebe,
Karabük fabrikasında tesviyeci Hasana düşman,
fakir köylü Hatçe kadına,
ırgat Süleymana düşman,
sana düşman, bana düşman,
düşünen insana düşman,
vatan ki bu insanların evidir,
sevgilim, onlar vatana düşman…
Nazım Hikmet RAN