"İnsan, hayaline yaklaştıkça, Kişisel Menkıbe daha çok gerçek yaşama nedeni oluyor,"
İnsan, hayaline yaklaştıkça, kişisel menkıbe daha çok gerçek yaşama nedeni oluyor.
Sayfa 93Kitabı okudu
"Ahsenü'l-kasas": En güzel anlatış veya en güzel kıssa,öykü, menkıbe anlamına gelir. "Kasas", sözlük anlamı itibariyle bir şeyin izini sürerek arkasına düşmek demektir. (Kehf,18/64 : "İzlerini takip ederek geriye döndüler." Kasas, 28/11 : " (Musa'nın) kız kardeşine; 'onun izini takip et' dedi.") Yine bu anlamda, izlemeye değer bir haber nakletmek, bir hikaye anlatmak manasına gelir ki, Türkçe ayıtmak ve bazı lehçelerde ayırtmak denilir.
"Dünyanın Ruhu insanların mutluluğuyla beslenir. Ya da mutsuzluklarıyla, arzuyla, kıskançlıkla. Kendi Kişisel Menkıbe'sini gerçekleştirmek insanların biricik gerçek yükümlülüğüdür. Her şey bir ve tek şeydir. Ve bir şey istediğin zaman, bütün Evren arzunun gerçekleşmesi için işbirliği yapar."
Can Yayınları
menkıbe
1. Din büyüklerinin veya tarihe geçmiş ünlü kimselerin yaşamları ve olağanüstü davranışlarıyla ilgili hikâye:
"Bu elli asırlık tarihte binlerce şanlı sayfa vardır; bu sayfalardan her biri ekonomik olarak çökmüş, kaleleri ve tersaneleri işgal edilmiş, beyinleri uyuşmuş bir toplumu yeniden şahlandırmaya yetecek güce sahiptir." - Mustafa Argunşah
2. Olağanüstü olaylarla ilgili anlatı:
"Kemalettin Bey, bize sağda ve solda, alçak, yüksek nihayetsiz tepelerin harp menkıbelerini anlatıyordu." - Halide Edip Adıvar
Okul tarih kitabı önemli; çünkü milletin fertlerinin büyük kısmı, her ülkede okuldan sonra tarih okumaz Bu tarih eğitimi aslında bütün ülkelerde çözülmemiştir. Fakat bizde çözümsüz sorunları menkıbevi düşünce ile doldurmak gibi bir eğilim var. Sonuçta zihinlerde yer eden menkıbe de değil, hatta safsata oluyor. Daha yakın zaman tarihi için de aynı şey söz konusu; müellifler "Emir-i dad" için "Selçukluların adliye nazırı" diyorlar ders kitabında. Oysa sadece polis amiri gibi bir unvan olduğunu Erdoğan Merçil makalesinde incelemiş. Ortaçağ devletini modern devlet şemasıyla öğretmeğe kalkmak; her şeyden önce yazarın kafasında bir olgunlaşma olmadığını gösterir. Bu gibi bir az gelişmişliğin milliyetçi resmi tarihçilik üslübu ile ilgisi yok; her şeyden önce vahim bir tarihyazım geriliği söz konusudur.
