Peri Pabucu
@meropessian
This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
The girl there is as beautiful as a rose.9 reader point
Joined on October 2021
Şu anda okuduğu kitap
Cehennemi yaşamak, aidiyet duygusundan yoksun bırakıldığın yerde iliklerin kavrulanadek yalnızlığı kucaklamaktır.
kanatları bereli kelebek
erişemez göğe
faydası yoktur çabasının
yalnızca başını kaldırır
kuşlara bakar
ve kalır orada
ince telin üzerinde dans ediyor kanarya
küçük kanatlarını çırpmadan atlıyor
kısılı gözleri daima yukarıda
aşağı bakmayacak
görmeyecek dipsizi
Reader Follow Recommendations
köse dağları arşınlayan yel
kuytuyu teğet geçen gün ışığı
dallarım titriyor ayazın uğultusundan
üşüyorum
yekpare inciler sallanırdı dudaklarını mühürleyen iplikte
umarsızca gümüş bıçağı aldı eline, kesti ipliği boydan boya
yamacına döküldü inciler
kar beyazı tepecik peyda oluverdi ayakucunda, Işıltısı mağrip ve maşrık'a uzanan
bekliyor, geceleyin umuteden günebakan misali, ne fayda?
süpürüyor tepeciğini ince tinılardan örülmüş süpürgesiyle gözlerden ırağa
ışıl ışıldı gözleri
tanıştığımız vakit
zil çalardı etekleri
güz, ocağını selamlarken
nerede şimdi o toy kızın kıvırcık goncaları?
sordum, şitanın ilk sabahında
ele avuca sığan köy evine
ahşap bademleri titredi inceden inceye
söyledi
toy bir delikanlı inmiş bağdan
ketenden bohçasına koymuş her bir gülü, goncayı
Siyah bizim için siyahtır, onu kendi ideallerimize göre beyazlarla süslemeyiz. Amellerimize uymayan beyazı da lekelemeyiz.
Dört duvar değildi onun yalnızlığı, ruhu koca kasabaya sığmazdı.
Kaldırmazdı başını yerden. Elinde pespaye bir kitap, boyuna çizer, karalardı sayfaları. Kahve damlaları, buruşuk noktacıklar eksik olmazdı kitaplarından. Bağımsız gibiydi dış dünyadan; bedeni orada, benliği uzaktaydı.
On İki Altın Yelkovan
Koşuyordu, istikameti yokmuşçasına koşuyordu. Nefesinin en sonunda tükeneceğinden habersiz gibiydi. Kulaklarını uğuldatan rüzgardan, irislerini bulandıran yaşlardan bağımsızdı sanki. Bedenini çepeçevre saran kırık beyaz, dar elbisesinin uzun etekleri toprakla lekelenmiş, yer yer yırtılmıştı. Durması gerekiyordu. Aldığı nefes, her bir hücresini saran zehir gibi ciğerlerini dağlıyor, sızılayan kemikleri içten içe cam gibi kırılıyordu adeta.