İki çukur açıldı gözlerimin altına,
Sanki babamı oraya gömdüler.
Önce morardılar,
Sonra sarardılar,
Bir ara beyaza çaldılar.
En sonunda kabul ettiler yokluğu,
Toprağı,böceği,tırtılı.
En sonunda baktılar,
Baktılar ki gelen giden yok.
Onlar da karar verdiler gitmeye,
Görmemeye,özlememeye...
Burna indi acısı gözlerin;
Sızladı,direği kırıldı burnun göremez oldu.
Yıl oldu direği kırılalı burnun,yıl oldu.
Ne burun kaldı ne kapı ne diş,
Hepsi tırtıla yem oldu.
Sular tırtılın tuzu,çayı,çorbası oldu.