Merve Aydın
@mervaydin
İçim de bir, dışım da bir, sen de ben, ben de sen, her melodi bir aslında görmek istersen...
Bir Şans Daha? Romanının Yazarı
Onedio Köşe Yazarı
#bookblogger #yazar
yazar
İstanbul
İzmir, 16 Ekim
545 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Mutluluk bir çimendir. Bastığın yerde biten yalnızlık, gittiğin yoldan gelir.
Açıklandığında kangren olmaktan kurtaracağınız her şeyi suçluluk duygusuyla dolama yaptığınız için tüm olanlar…
İnsansever kişi, gece-gündüz, dünyanın en tekdüze sözcükleriyle, yaratmak için öldürmenin zorunluluğu üzerine yazı yazıyordu. Cellatlar, insanseverliğin ince bir örneği olarak aristokratlarımızın boğazlanışını göstermek üzere, hapishanelerimizin avlularına, erkekler sağda, kadınlar solda olmak üzere, izleyiciler için kanepeler yerleştirirken, o, eylül gecelerinde, mahzeninin dibinde, bir mum ışığında, hâlâ yazıyordu.
Okur Takip Önerileri
Sıra size geldiğinde yapmadığınız şeyleri istemek ve beklemekten vazgeçin. Kimsenin sabrı ve kredisi sonsuz değil…
Tüm konuşmalar şifrelenmiş gizli mesajlarla bezenmemiş mi zaten. Belki son sözünde belki de gönderdiğin bir şarkıda! Sadece görmesini bilene, cevap orada…
Dostoyevski hapishanedeki bir köpeğin yanından geçen her mahkum tarafından tekmelendiğini gözlemler. Köpek mahkumlardan kaçmadığı gibi yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekmelenme pozisyonu almaktadır. Dostoyevski bir gün köpeğin yanına yaklaşıp başını okşar. Köpek şaşkın şaşkın ona bakarak hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlamaya başlar. O günden sonra köpek Dostoyevski’yi her gördüğünde ondan kaçar.
Ruhu köleleştirilmiş bu köpek bir sevgi açıdır. Bu durum insanlar için de geçerlidir. Hayatları boyunca haksızlığa ve kötü davranışlara uğramış sevgi açları iyi bir davranışla karşılaştıklarında nasıl davranacaklarını bilemezler. Bazen kötü davrandığınız insanlar size tapar, bazense iyi davrandıklarınız sizden nefret eder. Böyle insanların gözünde onları aşağılamanız onlar için bir beklentidir. Sizi gözlerinde yüceltirler. Eşit ve iyi davrandığınızda ise onların gözündeki değeriniz birdenbire düşer.
Konuşmak istiyorsun ama yazmıyorsun. İlgi duyuyorsun ama göstermiyorsun. Zaman geçirmek istiyorsun ama zaman ayırmıyorsun. Sonra ‘fakirin yüzü gülür mü?’ Fakir güler sen gülemezsin abi o derece durum vahim.
Bazı zekâ gerektiren işlerin kabiliyetle de işlediğini gördükten sonra, bir kırıntı zekâ görmek özlediğim şeyler arasında. Sinsilik ve bunlara kabiliyetiniz varsa zeki olmanıza gerek yok! Meydan sizin…
Fark ettim ki, doğru anlaşılmak için insanlarla TAM PERFORMANS İLETİŞİM kurabilmek çok önemli. Sizin o yarım ağızla kurduğunuz anlamsız cümleler birilerini günlerce ‘Bu ne demek istedi şimdi’ diye neden düşündürsün ki? Açık ve net olmanın güzelliği, insanlar ne istediğini bilirse nasıl yaklaşması gerektiğini de bilir. Aksi, dengesizlik ve histerik izlenimi yaratır…
kimsenin hiçbir şeyi yanlışlıkla yapmadığını, her şeyin göze almak ve gözden çıkarmakla ilgili olduğunu kabullenin.
Biz insanlar gerçekten çok tuhaf yaratıklarız. Kanıtlara sanki gerçek farklı olamazmış gibi bel bağlar, inanırız. Peki, gerçek nedir? Sağduyumuzun ve bilincimizin zihnimizde oluşturduğu izlenimler mi? Peki ya bunlar yanlışsa?
“Bir insanın, başka fırsatları olmasına rağmen onları reddedip sürekli aynı kişiyle sevişmek istemesine, bu mutluluk verici duyguya aşk denirdi.” -Orhan Pamuk