“Ey örtülere bürünen, kalk.” hitabının nesnesiyiz hepimiz.
Başka ruhlara da değebilmek için. Kendi varoluşumuzdan sıyrılarak, “iyi ruhlar arasında dolaşan bir gölge” olabilmek için. Sessizliği şifa bilmemiz lazım.
'içime çektiğim hava değil gökyüzüdür’ diyebilenler, eve mutlu dönüyor.
Okur Takip Önerileri
modern uygarlık, ‘eşyadan yana zengin, zamandan yana yoksul’ bireyler üretiyor
"düş ve uyanıklık arasındaki çizgi muğlâklaşıyor"
"Istırapta bir anlam bulabilen insanlar ona
daha kolay tahammül ederler."
Kendi cevvim, kendi eflakimde kendim tairim/ kendi yörüngemde, kendi ufuklarımda, kendim uçarım
"zamanın para demek olduğu bir çağda dinlemeye ve
düşünmeye ayrılan vakit giderek azalıyor. "
"hız, tabiata içkin olan güzelliği görmemizi
engelliyor. "
" aslında birbirleri için o yanıp tutuşmalar, deli divane olmalar, daha önceki yalnızlıklarının derecesini gösteren bir kanıtken, sevgilerinin şiddetinin ölçüsüymüş gibi kabul ederler. "
başarı, itibar, para, güç, hemen hemen tüm enerjimizi bunları nasıl gerçekleştireceğimizi öğrenmeye harcarız. Sevmeyi öğrenmeye ise verecek hiç bir şeyimiz kalmaz.