Bak gidiyorsun! Hem de en olmadık mevsimde. Ağaçlar çiçeklenirken, rüzgar serinletirken ve sevdan ateşlenirken gidiyorsun...
Sonunda ha! Sonunda gidiyorsun. Zaten hep gelip gidiyorsun.
İnsanlar yetmezmiş gibi bir de kendimin kendime yaptıkları vardı. Mesela saklayamadıklarım... Herkesten sakladığım ama kendimden saklayamadıklarım.
Mesela acılarım... Herkesten gizleyip kendime döktüğüm yaşlarım, ardın sıra kendi içimde boğulmuşluklarım vardı.