altı yıl evvel, solgun bir gökkuşağı asılı kaldı yüreğimde.
fakat esas acı olan, tıpkı dalında çürüyen bir muz gibi, ayakta çürüyor olduğumu fark etmek.
bu halde daha ne kadar yaşayabileceğimi düşününce tüm vücudum buz kesiyor.
Okur Takip Önerileri
insanlar yalan söylerken hep ciddi bir ifade takınırlar, şu sıralar memleketi idare edenlerin takındıkları gibi...
öyle bir çaresizlik hissi doğuyor ki içime, nefes almak imkansız gibi geliyor. acı dolu dalgalar, tıpkı akşam sağanağından sonra birbirini kovalayan beyaz bulutlar gibi yüreğime vuruyor. öyle bir his ki bu -endişe mi desem acaba- kalbimi sarıyor, nabzım düzensizleşiyor, nefesim kesiliyor, gözlerimin önüne karanlık bir perde iniyor... tüm kuvvetim parmaklarımın ucundan boşanıyor sanki.
artık ağlamaktan bayılır gibi olduğum sırada, gitgide birini özlemeye başladığımı fark ettim. yüzünü, sesini özlüyordum onun.
yalnızca sevgiye, hatta annemin sevgisine sığınıp yaşamaya inandım.
hamallık da yaparım. yoksulluk ne ki? yeter ki sen beni sev, ben bir ömrümü senin dizinin dibinde geçiririm.
şu günlerde böyle bir hayat yaşamak işkence gibi geliyor.
ağlamaya devam ediyor, annemle birlikte orada ölmek istiyordum.
128 syf.
10/10 puan verdi
·
38 günde okudu
