Mottom budur!
Yalnız,mutsuz,bazen somurtkan ya da yabancılaşmış olmak bu çağın samimiyetsiz ilişkilerine alet olmaktan,emeksiz icraatlerinin içinde bulunmaktan,kılıksız karakterlerle muhatap olmaktan ve -mış gibi yapmaktan iyidir;evvela dürüst kalmak mühim,en çok da kendimize.
"Su insanı boğar, ateş yakar mış
Her doğan günün bir dert olduğunu
İnsan bu yaşa gelince anlarmış."
Üzmüşler çocuğu, diğer çocuklar. "Senin baban çöpçü, sen de pis kokuyorsun” demişler. Vicdan duygusu tam gelişmemiştir okul öncesi çocuklarında. Zaman zaman böyle acımasız olabilirler. Kırmışlar yavrucağın kalbini.
Konuştum babayla. Çok üzüldü, çocuğunun üzülmesine. Dağ gibi adam gözyaşlarını ilk kez ayırdı gözlerinden belki de. “Üzülmek
Çiçek
Yüzünüze gerçekten buse konduran insanlar varsa hayatınızda aslında hayatınız çok da zor değildir.
Sizi üzgün görmeye dayanamayan, hissettiğinde, dillendirdiğiniz de sizi yalnız bırakmayan, hayatınıza renk katan insanları kaybetmeyin.
Onların çiçek den farksız olduğunu bilin.
Her gün ilginizi üstünden esirgemeyin.
Tamam biliyoruz bi iki gün sulamasak çicek solmaz ama unutulunca solar. İlgisiz kalınca..
Evet her gün ilgi göstermek zorunda değilsiniz çiçeklere ama her gün ilgi gösterseniz ne kaydebersiniz şu hayatta,hiç bir şey.Vakitte bosa gitmez emin olun. Gün geçtikçe o çiçek güzelleşir. Çünkü her gün ilgi alır, sevgi alır, şefkat alır. Bir çiçek başka ne ister..?
Evet yaşamak için çiçeklerin de bizim de suya ihtiyacımız var ama su yetmez dediğim gibi ilgi gerek.
İki çiçeğiniz var. Birine bir gün ilgi göstermeyin.Başka çiçeğe de her gün ilgi gösterin.Farkı anlayacaksınız.
Haftanın bir günü bile ilgi görmese hemen kendini belli eder. Diğer çiçek de haftanın her günü ilgi gördüğünü adeta bağırırcasına tomurcuklanır, renk renk mis gibi çiçekler açar.
Geç olmadan, solmadan o çiçeklerinizin kıymetini bilin, ilginizi üstlerinden eksik etmeyin..
Camı açtığında hafif serin hava , hiç ne insan ne arabası sesi yok, mis gibisin be, şu an yürümek isterdim mesela
Düşlerinden sevdiğin biri düşünce uyanırsın,
kırılırsın,
acıtırsın canını bile bile.
İnsan ne acıklı ve ne çok duvar.
Varmış.
Ömür akıp giderken, bitiyormuş dostluklar
Bir el boşta, öbürü cepte...
Kalptendir tek tek düşenler...
Aşk biter.
Miş.
Sevgiler bitmese, iyiydi.
Güzeldi...
Uyandım düşlerimden, düşme diye uyudum öğle vakti.
Yine de düştün.
Düşesin varmış...
Kemal Hamamcıoğlu