İlk önce kitaba yazarın şu mükemmel alıtısı ile başlamak istiyorum: “Şehirler değişti, giyim kuşam, tanklar toplar, otomobiller uçaklar, telefonlar değişti ama insanlar değişmedi. Kin nefret, öc alma duygusu hep kendisi gibi kaldı.”
İlk başta sonunu anlatmasın rağmen bi sonraki sayfayıyı büyük bir merak içinde okudum. Jîr'in bilinmeyen sonu ise beni fazlasıyla merak içinde bıraktı.
Sonunun aydınlık olmasını isterdim aşk gibi ama yazar karanlık olanı seçti ölüm gibi...
Bu kitapta her şey var. Aşk var, sadakat var, ölüm var, nefret var, kan var... Dil çatışması, kimlik çatışması var.
KARANLIK VE AYDINLIK
AŞK VE NEFRET
ÖLÜM VE KALIM
Mader'in de dediği gibi; Aşk'a en çok çaresizlerin mi ihtiyacı vardır ? Aslında kitapta butün anlatılmak istenen 14. Bölümde kendini gösteriyor. Mader ile Baz'ın konuşmaları her şeyi gösteriyor...
Herkese tavsiye edeceğim muhteşem bir yapıt AŞK GİBİ AYDINLIK ÖLÜM GİBİ KARANLIK.
MEHMED UZUN üzerimde çok büyük etkiler bırakan bir yazar...Kendisine ve kalemine hayran olduğum adam... Uzun'un Kitapları bir kültür adamının romanlarıdır. Mekanın cennet olsun nurlar içinde yat üstad...
