Mesnevi'den iki mısra hatırıma geldi:
"Herkes kendi vüs'u ve sa'yı kadarınca nasip alır.
Eğer senin kabın az su alıyorsa, deryanın ne günahı var?"
Ne kap, ne kacak; gönül dolusunca yaşıyorum. Zamanı hep yatay sanırlar. Ben geçmişte yokum, gelecekte de yokum, şimdi dikine varım, yükselmesine sonsuz, derinlemesine sonsuz...
Sayfa 139