"Sen şimdi bana Poyraz'dan hoşlandığını mı anlattın? Sözlerinin içinde bir tek bu yoktu da."
Başını geniş cama çevirdi. Bu soruyu kendine sormaya zamanı olmamıştı.
"Sanırım, yani öyle olmal, değil mi? Hoşlanmak tamam da biz öyle sevgili gibi atışıp duruyoruz. Ben bunu tam kavrayamadım. Sanki yeni tanımıyorum da eskiden bir samimiyetimiz,varmış gibi."
Sayfa 62 - Parola yayınlarıKitabı okuyor
Üzülmek gözümüzde bir gelenektir
Yaşamı mor bir kağıda güzelliyoruz
Çamlıca günü, dedim. Morcivert başlıklı bir öykü yazdım. Sözcüğü senden öğrenmiştim. Ben de yanlış biliyordum. Gelin size bu sırrı ifşa edeyim. Gevezeligime binaen birkaç gün sonrayı haber vereceğim. İlkin, "morcivet degil morcivert"miş kelimenin aslı, sonra; "hikâyenin tıpkı boşanan bir sağnak gibi anlatmağa çırpındığı atmosferi ifade etmekten uzakmış. Sokak argosundan alınma bu sözcük mor'la lacivert'in karışımından oluşuyormuş." Bu kadar. Sır değil mi? Niçin olmasın? Şimdi kalkıp Çamlıca'daki korulukta olup bitenleri anlatsam, bu da bir tür ifşa olmayacak mı, kalbin ilgisine, fikrin merakına değmiyor mu?
Sayfa 203Kitabı okudu
… +672
"Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Mor üçgüller arasında
Gölgeler asılı durdukça
Şakımakta sona erdi, şarkılar da.
Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Eskiden bülbüller gibi erken,
Çiy düşmüş çalılarda öterken,
Kestim artık sesimi.
Yorgun bir ketenkuşuyum şimdi.
Dudağımdaki ezgiler bitti,
Öttüğüm zamanlar geçip gitti.
Bitirdim ben.
Koydum lavtamı kenara."
Sayfa 401 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“İnsanların mutlak insandan başka bir şeye tapınmak ihtiyacının önüne geçilemeyeceğini söyledi.”
Sayfa 184 - Can YayınlarıKitabı okuyor
