Serkan
@movieenjoyer
Bakü
39 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
104 syf.
8/10 puan verdi
·
4 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Siz de toplanmış kalabalığından üstüne doğru, onda kendilerini bulmaları ve örnek bir insan olarak onlara yeniden hükmedebilmem için henüz soğumamış kellemi kaldırırsınız. Böylece her şey tamamlanır ve çölde bağırıp çağıran ama oradan kurtulmayı da reddeden sahte peygamberliğimi, kimsenin ruhu duymadan, sona erdirmiş olurum
Sayfa 100Kitabı okudu
Artık hiç kimse olmamak, hiç değilse bir kez kendi varlığımızı unutmak gerekirdi. Ama nasıl?
Sayfa 99Kitabı okudu
Bu durumda mademki hepimiz yargıcız, o halde hepimiz birbirimize karşı suçluyuz, hepimiz kendi zavallılığımıza uygun düşen şekilde çarmıha gerilen, sebebini bilmeyen İsa’yız.
Sayfa 81Kitabı okudu
Son yargıyı beklemeyin. Her gün onun içindeyiz zaten.
Sayfa 78Kitabı okudu
Kısacası hem suçlu olmamayı hem de kendimizi arındırmak için çaba göstermemeyi isteriz. Yeterli hayâsızlık da yoktur, yeterli erdem de. Ne yeterince kötüyüz ne de ahlaklı.
Sayfa 60Kitabı okudu
Kuşkulu bir durumdan kurtulmak için, düpedüz var olmaktan kurtulmak gerekir.
Sayfa 55Kitabı okudu
İnsanda yaşama gücü olması gerek. Bu güç olmazsa hayat zaten berbattır. Bu şüpheler, üzüntüler olmadan da insan sıkılır.
Sayfa 582Kitabı okudu
Âciz insanoğlu dehşet ve hayret içinde çevresine bakar, hayalinde tabiatın ve kendi varlığının sırlarını açacak anahtarı ararmış.
Sayfa 140Kitabı okudu
Yarım kalmış bir adam olduğunu, ruh güçlerinin gelişmeden kaldığını, hayatına bir ağırlığın çöktüğünü düşündükçe içi parçalanıyordu. Başkalarının zengin, hareketli hayatını kıskanıyor; kendi hayatının yolunu ağır bir kaya parçasıyla tıkanmış, daracık, zavallı bir keçiyolu gibi görüyordu.
Sayfa 115Kitabı okudu
Tarih ona yalnızca insanlığın ne kadar zavallı olduğunu öğretmişti: Bir dönemde insanlık felaketlere uğruyor, mutluluğunu yitiriyordu; sonra bütün gücüyle çalışıp çabalamaya koyuluyor, iyi günlere kavuşmak için türlü cefalara katlanıyordu. Nihayet tarihin bir döneminde insanlık rahata kavuşacak gibi oluyor; artık tarihin kendisi de rahat edecek, diyorsunuz. Nerede? Tekrar işler bozuluyor; her şeyin altı üstüne geliyor; insanoğlu yeniden çalışıp çabalamaya başlıyordu... Güzel günler bir türlü sürmüyor; hayat değişiyor, her şey durmadan bitip yeniden başlıyordu.
Sayfa 74Kitabı okudu
Hiçbir şey kendiliğinden ne o kadar üzücüdür, ne de zor. Bizim gevşekliğimiz, güçsüzlüğümüzdür ona bu niteliği veren.
Sayfa 311Kitabı okudu
