Beğendim beğenmesine de şu an adlandıramadığım bir eksiği var kitabın. Bir eksiği olsa da...
Yine de 'Sade'...
Ve yine de 'İlginç'...
Sonuçta Sihir, işte...
İroniye bak!
Böyle bir kitabı bir bankanın yayınevi basmış ve kitap popüler olmuş...
Olsun! Kutsal kitapları tüketen çok, anlayan az olur.
Celine:
"Yolculuk dediğiniz şey bu minnacık hiçliğin, dalyaraklara mahsus bu baş dönmesinin arayışıdır.." diyor.
Anlıyor musun?
Ruhun meydanında bir savaş.
Ve silah patlar: Ban-ban! Bum-bum!
Kim öldü? Biri mi, öteki mi? Her ikisi mi? Hiçbiri mi?
Saçmalıktan kaçış var mı?
Tepemizde parlayan bir kıç varken, KAÇIŞ YOK!
Bizi kimse kurtaramaz.
Toylukla dolu olgun manyaklara...
İkinci kez okudum Bozkırkurdu'nu, bitmeseni istemeyerek uzata uzata. Bitirdiğimde bugünün dostumun ölüm yıldönümü olduğunu öğrendim 'tesadüfen'.
Ama konuşabildiğin bir dost nasıl ölü sayılır?
Şimdi ve Burada: iyi ki var-mış...
"Anarşist Akşam Eğlencesi!
Sihirli Tiyatro
Herkes Giremez..."
