Bizler penceresi hep açık olanlar, perdesini hep kapalı tutanlar, yükünü azimle sırtında taşıyanlar, yorulup sırtından atanlar, koşanlar, yürüyenler, vazgeçip geri dönenler, el ele çıkılan yolculukları tamamlayanlar, yalnız devam edenler, yolda arkadaş değiştirenler, cesurlar, korkaklar, kaçıp gidenler, arkasına bakanlar, bakmayanlar, özleyenler, bekleyenler, bir camın arkasındaki sırdan yansıyoruz baktığımız her şeye. Aslında her aile bir ağaçtır. Kimi zaman mevsimler değişir. Bazen çiçekler açar, bazen de ağaçtaki yapraklar tek tek dökülür...
