“İstenildiği gibi olan ya
da olmayan şeylere üzülmekle o kadar zaman harcıyoruz
ki treni kaçırıyoruz. Hayat kendi yolunu bulur ve her şey
olacağına varır. Sadece yaşa ve bırak olsun gitsin.”
"sanki etrafı unutma hendeği ile çevrilmiş ve
tek bir varolma anına hapsolmuş biri gibi; soyutlanmış, geçmişi
ve geleceği olmayan, sürekli değişen anlamsız bir âna sıkışmış!"
Kendi olarak,sana gelen
Sana gereksinimi olmadan,seni isteyen
Sensiz de olabilecekken,senin ile olmayı
Seçen
Kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan
O,işte..."
Oruç Aruoba