Bu kitabı beğenmemin en büyük sebebi... Bitti tükendim dendiği zamanda ufacık bir umudun,bir adımın tepetaklak olmuş hikâyenin iyileşip meyve veren ağaca dönüşmesiydi. Yazar çok naif edebiyatının harikulade olmadığının farkında ama yine de umut etmekten vazgeçmeyip kararlılıkla yazmaya devam etmiş. İyi ki de yazmış. Eğer yazmasaydı hayatın içindeki kötülüğün tükenmişliğin güzelliğe ve mutluluğa açıldığını öğrenemeyecektim. Bu hikâye ve yazılar yazarın gönül heybesinde asılı kalacaktı. İyi ki yazmış. Onur'un hikâyesi favorim.. En çok o umutsuzdu bir Allah razı olsun sözüyle gönlündeki kilitler açıldı.
Aldığım ders; ufacık bir söz, bir adım birilerinin umudu olabilir. Kendinizin değerini bilin kimse bilmese de siz bilin.. Umudunuzun beşinci mevsiminin nereden geleceği belli olmaz..
