Eski Anadolu Türkçesi (Eski Türkiye Türkçesi, Eski Oğuz Türkçesi vd.), 13. yüzyılın başlarından 15. yüzyılın sonuna kadar süren, Anadolu'nun yanı sıra bugünkü Balkanlar, Azerbaycan, İran, Irak ve Suriye'de kullanılan, Oğuz lehçesine dayalı bir yazı dildir. Bu yazı dili, Osmanlı Türkçesinin bir önceki evresidir.