Bizi çok üzdün poyraz be evladım
-Masallar albayım, masallar
bu dünyada sonu mutlu biten tek şey onlar!
+Poyraz evladım sık dişini, bak görüceksin senin hikayen mutlu biticek.
-Yok Albayım benim hikayem de mutlu son falan yok kendini alıştırsan iyi edersin !
+Öyle söyleme be evladım.
-Nefes aldığım her an sanki daha büyük bir felakete sürekleniyorum gibi hissediyorum... Sence bu normal mi Albayım?
+Geçer, bu da geçer evladım.
-Yaşamak bir ağrı gibi girdi bedenime çıkmıyor... Sana bir takım serzenişlerden bahsetmiyorum aAlbayım insan çekiceği yere aşık olurmuş ben de diyorum nerde hata yaptım !
+Poyraz evladım biliyormusun acılar mutluluğun sadakasıdır.
-Yok Albayım yook hep yüzümün gülmesine kandılar bu çocuğa bir şey olmaz dediler ,bu da geçer dediler bunu da atlatır hiç bir şey olmaz dediler, dediler...
herkes bildi poyraz karayeli ama kimse tanımadı
+Müsadenle ben kalkıyım evladım.
-Kalk albayım kalk, kalk gözyaşlarım üzerine sıçramasın mazaallah üniforman kirlenir , hakkında disiplin cezası vermesinler!
43. bölüm 29:34.saniye
Pişmanlık
Ben sana yeterince babalık yapamadım. Geçmişte atalarımız bize ne öğrettiyse hiç sorgulamadık, doğru bildik, kabullendik, yaşadık, yaşattık. İşte bundan kaybettik. Saçını okşamak, sevgi göstermek ayıp dedik, şımartmayalım dedik. Sevgimizi yok saydık. Başlık parası aldılar zamanında, o kültürü sürdürdük. Sanki evladımız malmış gibi teklif ettik, yetmedi pazarlık yaptık. Evlendin hiç sormadık mutlu musun? diye. Eşi dövdü, görmezden geldik. Kocasıdır, döver de sever de dedik. Yetmedi, ekledik. Beyaz gelinliği ile giren beyaz Kefeni ile çıkar diye. Kızım, beni affet demeye yüzüm yok, çok çektirdim canını çok yaktım. Senin küçük yaşta bunları yaşamana neden oldum. Babam içeride oturanlara gözleriyle işaret ederek devam etti, bu insanlar kadar seni ne düşündüğünü, ne istediğini anlamadım ve sana aile sıcaklığını yaşatamadım. Ama Allah'a şükürler olsun, onlar olmasaydı, halimiz nice olurdu. Şimdi, belki gecikmeli de olsa, müsadenle sana babalık yapmak istiyorum.
Sayfa 131 - Alaska YayınlarıKitabı okudu
Ağlayabilir miyim gönlüm müsadenle...
Şöyle katıla katıla,
Şimşekli bir gökyüzü gibi...
Kendi omzumda,
Kimseciklere yük olmadan...
Ağlayabilir miyim?
Mevlana
"Ağlayabilir miyim gönlüm müsadenle.
Şöyle katıla katıla şimşekli bir gökyüzü gibi.
Kendi omzumda kimseciklere yük olmadan...
Ağlayabilir miyim?"
- 
Mevlana Celaleddin-i Rumi
