Ey nefsim ! Anladım ki dünya sevgisi ile Allah sevgisi bir gönülde bulunmaz. Zira iki sevgili bir kalpde var olmaz. Sevilene bir olmak yanaşır. Tek olmak yakışır. Sen bendeki Dünya sevgisisin ve sen ölmeden aşk bana sokulmaz. Öleceksin ki asıl sevdiğime ulaşayim...
Allah'ın karşısına çıkacağı günü düşündü, utandı, ağladı..
"Ey Nefsim" dedi sonra "Ey nefsim eğer ki senden de sual edecekse Rabbim bana ben senden de razıyım."
"Ey Nefsim mademki seni dahi Allah verdi o var etti o vakit seni severim ben. O'nun için severim. Lakin dediklerini yerine getirmem. O'nun hilafina kim ne derse desin, etmem edemem. seni O'nun için severim ve yine O'nun için düşman bilirim seni ..."