Mutluluk

En büyük mutluluk,hiç var olmamaktı.

Ama insanoğlu kendisinden başka güçler vehmediyor. Değişmeye, başka bir şey olmaya, doğasını zorlamaya çalışıyor, işte mutsuzluğun ve savaşların kaynağı bu. Kısacası azizim, insan insan olarak yaşamalı, eşek eşek olarak. "

Gerçek mutluluk , yavaş yavaş , azar azar gelir ..

"Ey rahipler, sizler burada ne yaptığınızı sanıyorsunuz? Bana kalırsa yiyip içmekten başka bir şey yaptığınız yok. İnsanın ruhu böyle mi kurtulur? Siz burada huzur içinde yer içer, mutluluk hayalleri kurarken dış dünyada din kardeşleriniz yok olup gidiyor, sonunda cehennemi boyluyorlar. Bir bölümü açlıktan kırılıyor, bir bölümü de altınlarını nereye harcayacaklarını bilemedikleri için, işrete dalarak, bala saplanan sinekler gibi geberip gidiyorlar; insanlarda ne inanç kalmış ne de gerçeklik duygusu! Peki, onları kurtarmak kimin işi? Doğru yolu onlara kim gösterecek? Sabahtan akşama dek içki içen benim gibi biri mi? Ulu Tanrı dört duvar arasında oturup kılınızı kıpırdatmayasınız diye mi sizlere derin bir inanç, dingin bir ruh, seven bir yürek verdi?"

Mutluluk bile haddini aşarsa azap olur.

Mutluluk, uğrunda çalışılmasını gerektirir; mutluluk gökten yağmaz, kazanılır. Oysa sen mutluluğu yalnızca yalayıp yutmak istiyorsun; bu yüzden senden kaçıyor o da; senin kendisini kemirmeni, yutmanı istemiyor.