Bir şeyin varlığıyla yokluğu arasında derin kıyas hüzmelerini keşfetmek istiyorum. Bulmak , benliğimi doldurmak istiyorum. Bunun susarak mı yoksa iletişime geçerek mi olacağını bilmiyorum ama sustukça doluyor sanki boşluklar dinledikçe susuyor ızdıraplar. Ayrılmak istiyorum bedenimden sonsuzluğa hakim olmak , kusmak istiyorum tüm boşluklarımı bedenimden. Narsistlerin , avukatlarından kopmuş odalarında , dinlemek istiyorum ağlayışlarını. Yokluk içinde kaybolanların değiştirmesi gereken hayatını ,değiştirmeyişinin acı inleyişlerini hissetmek istiyorum. Bir çocuğun , babası annesine arkadan açtığı hançer yarasını daha da deşmek istiyorum. Sabahlara kadar çalışan bir işçinin eve getirdiği soğuk ekmek parçasını beğenmeyen çocukların nefretini istiyorum . Daha 5 yaşında felç bir çocuğun bir daha asla yürüyemeceğini söyleyen doktorun yüzündeki alışılmış hissizlik bakışını atmasını istiyorum. Birbirini seviyor gibi yapıp bedeni ihtiyaçlarını doyurmak uğruna ruhi ve vicdani soysuzluklar yapıp kalpler kırıp , arkasına hunhar gülüşler saklamak istiyorum, istiyorum. İnsanları yaratıp ne yapacaklarını bildiği halde acının her halini farklı bir ruhta yaşatan tanrının , adalet diye söylemlerde bulunmasını istiyorum. Yükselmek istiyorum çünkü yükseldikçe duyulmaz acılar haykırışlar , sanrılar .