Küçüklüğümden beri düşünürüm: bir insanın başına iyi ya da kötü bir şeyin gelmesi ne kadar kolay? Küçükken balkondan aşağıya bakıp düşünürdüm. ( Hâlâ bazen yaparım.) Ben şimdi buradan atlasam, ya ölürüm ya da sakat kalırım. Ama atlamayınca hiçbir şey olmaz. Yani benim hayatımda büyük bir olay olacak kadar, hatta çevremi de çok etkileyecek kadar büyük kötü bir olayın olması benim çok kolay bir şekilde yapabileceğim bir harekete bağlı. Ben oradan atlamasam; orada ölmemiş olup, bakılmaya muhtaç bir sakat olmadan hayatıma devam edeceğim. Bir insanın başına hayatını baştan sona değiştirecek bir olayın gelip gelmemesi bu kadar basit işte. Ne garip.