“Aşk bir noktadır ancak, bir dilbere düşen gönül aşkı onun yüzündeki bir ben ile müşahede eder. Bazen bütün bir mana noktada bulur kendini. Değil mi ki Kelam'in dahi özü "be" harfinin altındaki bir noktadır. Bütün harfler bir nokta ile başlar ve aşk dahi bu noktanın manalarindan biri dir ancak. İnsan bir noktadan ibaret..." dedi ve bir şiir düştü diline ansizın. Ezberlemiş miydi bu şiiri daha evvelden bilemiyordu. Sadece okudu:
Hakk ilmine bu âlem bir nüsha imiş ancak,
Ol nüshada bu Âdem bir nokta imiş ancak.
Ol noktanın içinde gizli nice bin deryâ,
Bu âlem o deryâdan bir katre imiş ancak.
Âdemliğini her kim bulduysa odur Âdem,
Yoksa görünen sûret bir gölge imiş ancak.