“İlham”
Çıkar kutudan yalnızlığımı Sebastian! Vakti geldi.
Sebastian: Niye bu kadar geç kaldın?
Sercan: Bu sefer bende inanmıştım;
Meğerse Ne kadar da safmışım😔
Sercan: Biliyor musun?
Sebastian: Neyi?
Hiç bir zaman duymadım şu kapı zilinin sesini...
nasıl çalıyor acaba, yada gelenin gidenin bol olduğu bayram sabahlarında ki curcunayı hiç yaşamadı bu salon mesela, yada hiç bir zaman görmedi şu masa bitiremem diye alamadığım tam bir kapuzun tadı nasıldı acaba...
Kaderim bu benim, küçük bir ev de sallanır bir sandalye, kirli bir sakal, elimde bir kalem, hayallere yazılmış bir sürüde yazı ✍️ sana bırakıcam bunları ben öldükten sonra, uçak yap bu kağıtlardan ve fırlat İstanbulun yalnızlığına...
Belki süzülü verir bir kaç insanın yüreğine,
Belki de ilham olur acı verir yada göz yaşı ile bütünleşir...
Yazan: Sercan Keşen
Tarih: 12.01.2020