Bir hayvan bile, sahibinin bir ikramına bin hizmet ederken, bu kadar ikrama rağmen, bu nankör insanlar neden hep ihanet yolunu tercih ediyorlar? Nasıl oluyor da vicdanları buna müsâade ediyor?
her ikisi de birbirinden korktuğundan birbirlerine nankör ve hırçınlar aşkları, tutsak bir sevda, kavuşmaları, şüpheli bir rüya
Şafakla birlikte, kendine şunları söyle: işgüzar, nankör, küstah, hilekar, haset ve geçimsiz kişilerle karşılaşacağım.
Sayfa 13 - İşbankası kültür
Sevgi açlığı içinde olan bir diğeri, kendisiyle ilgilenen her insanın kendisini sevdiğine inanabilir ve kendisinin de onu sevip sevmediğini anlamaya çalışmaz. Sevgi uğruna kendi benliğini ortadan silerek diğer insanları hoşnut etmeye çalışması sonucu sömürülebilir ya da ciddiye alınmayabilir ve bunu fark ettiğinde de yoğun bir kızgınlık yaşayabilir. Bu kızgınlığını dışavurduğunda, çevresindeki insanlar onun uysal davranışlarına alışmış oldukları için kendisini suçlu duruma düşürebilir ve böyle bir sonuç öfkesinin daha da artmasına neden olabilir. Yaşadığı öfke bu durumu aslında kendisinin yarattığını görmesini engeller ve bunun sonucu insanların ikiyüzlü ve nankör olduğu biçiminde aşırı genellemelere kapılırsa, benzeri hataları sürekli yineleyebilir.
Sayfa 147
İnsan çok nankör bir varlık.
Ama insanoğlu aptal olmasa bile dehşetli nankördür. Nankörün nankörüdür. Hatta bana göre en uygunu, insanı iki ayaklı nankör bir mahlûktur diye tarif etmektir.
Sayfa 32
Şafakla birlikte, kendine şunları söyle: işgüzar, nan­kör, küstah, hilekar, haset, geçimsiz kişilerle karşılaşaca­ğım. Bu kötü özelliklerin hepsi iyi ve kötü bilgisizliğinden bu kişilerin başına geldi. Fakat ben, iyinin doğasının güzel, kötünün doğasının çirkin olduğunu gördüm.
benim insanlardan nefret etme şekli
varın bana nankör deyin, alçak aşağılık deyin, ama tanrı aşkına yakamı bırakın! bırakın! bırakın!
Gönül elindendir feryâd-ü zârım Bu nankör aşkımdan ben de bîzârım Rûhum azat olur belki mezarım Ayaklar altında dümdüz olunca
Sayfa 50 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
"Sevdi desem aptal, Sevmedi desem nankör olacağım "
İnsan neden böyle?
"İnsan değil mi, zalim nankör, ne yapsan döner ısırır, ne desen hırlar, şeyhlik velilik çok zor çok, insanın iki ömrü olmalı aynı anda biri çektiği hayatı biri diktiği ki oturacak bir gölgelikte minderi olsun, bir ömürle bu işler ah nasıl zor,"
Ömür biter insan RABbini SADIKça sevesiye Birde birlenmek başıboş olmayasın diye Kuran belli ki mucize ama ibadet niye İNSAN BU düşünmez namazına eğilmez İstediği olana kadar MALİKine naz yapar Kaçıncı dua kabul bilmez ki ne kadar İkinci bir tanrı olsa dönüp belki tapar İNSAN BU nankör yaratanını bilmez Herşeyi işiten bilen bir İLAH tarifi var Yalnız değilsin iz bırakan birçok arifi var Şirk koşma yıldızlara bakıp sayısı kadar İNSAN BU O(...)sevmezse sevilmez
Çünkü huysuz bir insan düzelebilir, cahil insan akıllanabilir, sinirli insan sakinleşebilir. Ama nankör insan asla değişmez!
Ey hayat! Öyle kolay kolay gönlümü alamazsın Dikenli yollarını yılgın adımladım Tökezleye tökezleye Acılarından geçtim İncinen iyiliklerimin kavgasında Defalarca sınandı kalbim Nankör ellerinde yitirdim Şirinliğini safdilimin.
Resim