Bir hayvan bile, sahibinin bir ikramına bin hizmet ederken, bu kadar ikrama rağmen, bu nankör insanlar neden hep ihanet yolunu tercih ediyorlar? Nasıl oluyor da vicdanları buna müsâade ediyor?
Sevgi açlığı içinde olan bir diğeri, kendisiyle ilgilenen her insanın kendisini sevdiğine inanabilir ve kendisinin de onu sevip sevmediğini anlamaya çalışmaz. Sevgi uğruna kendi benliğini ortadan silerek diğer insanları hoşnut etmeye çalışması sonucu sömürülebilir ya da ciddiye alınmayabilir ve bunu fark ettiğinde de yoğun bir kızgınlık yaşayabilir. Bu kızgınlığını dışavurduğunda, çevresindeki insanlar onun uysal davranışlarına alışmış oldukları için kendisini suçlu duruma düşürebilir ve böyle bir sonuç öfkesinin daha da artmasına neden olabilir. Yaşadığı öfke bu durumu aslında kendisinin yarattığını görmesini engeller ve bunun sonucu insanların ikiyüzlü ve nankör olduğu biçiminde aşırı genellemelere kapılırsa, benzeri hataları sürekli yineleyebilir.
Ama insanoğlu aptal olmasa bile dehşetli nankördür. Nankörün nankörüdür. Hatta bana göre en uygunu, insanı iki ayaklı nankör bir mahlûktur diye tarif etmektir.
Şafakla birlikte, kendine şunları söyle: işgüzar, nankör, küstah, hilekar, haset, geçimsiz kişilerle karşılaşacağım. Bu kötü özelliklerin hepsi iyi ve kötü bilgisizliğinden bu kişilerin başına geldi. Fakat ben, iyinin doğasının güzel, kötünün doğasının çirkin olduğunu gördüm.
"İnsan değil mi, zalim nankör, ne yapsan döner ısırır, ne desen hırlar, şeyhlik velilik çok zor çok, insanın iki ömrü olmalı aynı anda biri çektiği hayatı biri diktiği ki oturacak bir gölgelikte minderi olsun, bir ömürle bu işler ah nasıl zor,"
Ömür biter insan RABbini SADIKça sevesiye
Birde birlenmek başıboş olmayasın diye
Kuran belli ki mucize ama ibadet niye
İNSAN BU düşünmez namazına eğilmez
İstediği olana kadar MALİKine naz yapar
Kaçıncı dua kabul bilmez ki ne kadar
İkinci bir tanrı olsa dönüp belki tapar
İNSAN BU nankör yaratanını bilmez
Herşeyi işiten bilen bir İLAH tarifi var
Yalnız değilsin iz bırakan birçok arifi var
Şirk koşma yıldızlara bakıp sayısı kadar
İNSAN BU O(...)sevmezse sevilmez