Zirveye çıkmak zordur ama zirvede kalmak daha zordur.Zirvede kalmanın yolu, başarıyı layığıyla taşıyabilmekten geçer.
Sayfa 343Kitabı okudu
Kendini affetmenin yolu aynı hataları bir daha yapmamaktan geçer.
Sayfa 213 - Alfa Yayınları, 23. BaskıKitabı okudu
Öbür dünyada —bunun yerine "bu yaşamdan sonraki yaşamda" demek daha doğru olacak— mutlu olmak için bu dünyada acı çekmenin, çileciliğin ya da bu dünyanın zevklerinden kendimizi mahrum etmenin gerekliliğine inanmıyorum. Buda'nın istememeyi öğrenmek konusunda söylediklerini de ancak bir yere kadar kabul ediyorum; doğallığımı bozmadan, içimde bir çatışmaya yol açmadan, kendimi mutsuz etmeden isteklerimin azaltılabileceğine katılıyorum. Nereye kadar istemeli ya da nereden sonrasını istememeli konusu çok kritik ve esnek bir konu, ama kişinin doğal eğilimleri ve istekleri, sağduyudan gelen bir ölçü, tecrübe ve bilgiyle süzülerek sanırım ileriye yönelik bir iyileştirme yapılabilir. Zaten doğal olarak yaşanan da bu.
Sayfa 61Kitabı okudu
Allah'a inanıyorum, ama ona din kitaplarında yazıldığı gibi korkuyla değil de sevgiyle yaklaşıyorum. Ondan korkmamı gerektirecek bir sebep olduğuna inanmıyorum, sonuçta ondan gelecek her şeyi iyi kötü kabul etmek zorundayım. Allah'tan korkmuyorum, çünkü bana vereceği her şeyi hak ettiğim için vereceğine inanıyorum ve ben yaptıklarımın sonuçlarına katlanmayı bilirim. Allah'ı seviyorum, çünkü bana verdiği şeylerle mutlu olabiliyorum, sağlıklı bir beden ve akıl, imkânlar, dostlarım ve her şey.
Sayfa 73Kitabı okudu
Bilinçli bir doğa sporcusu, doğada girdiği bu mücadelede, mücadele ettiğinin doğa değil de kendisi olduğunu bilir. Doğayla savaşılmaz, onunla ancak bir uyum yakalanabilir, sizi sadece seyreden bir şeyle nasıl savaşabilirsiniz ki? Savaş kişinin kendi içinde, ruhunda, bedenindedir. Çünkü dağcının -kişinin- yenmesi gereken kendisidir. Dağcı- her zirveye ulaştığında kendini aşmış, geliştirmiş lur, bu gelişim sürecinde bir de dost kazanmıştır; o dağ.
Sayfa 66Kitabı okudu
Hayır! Yetmiyor aşkları,
ayrılıkları ve büyük
serüvenleri anlatmaya
iyi bir şiir bile bazen.
Ama ben yine de hep
anlatıp durdum ne varsa
ve neyi yaşamışsam
dövüşmesini bildiğim kadar. -Ahmet Telli