Ve kendime William Blake’in harika deneyimlere bağlanmaya çalışmak yerine bu tür deneyimlerin gelip geçmelerine izin vermeye yönelik uyarısını hatırlatıyorum.
Ama başka görevlerimiz arasında bizim gerçek görevimiz, evreni, doğmuş olmayı, gözlerle bakmayı ve soluk almayı kabullendiğimiz gibi düşü de kabul etmemiz.
Hani dediğim bey erenler?
Dünyayı benim diyenler?
Ecel aldı, yer gizledi,
Fani dünya kime kaldı?
Gelimli, gidimli dünya,
Sonucu ölümlü dünya!
Bu kara yer bizi de yiyecektir,
En nihayet uzun yaşın ucu ölüm,
Sonu ayrılık!