Her sahile bir müjde götürmek emeliyle,
Yaptıktı beyaz bir gemi ilhamın eliyle;
Hisler gibi açtıktı hayal ufkuna yelken.
Her mevsimimiz başka bir iklimde geçerken,
Bir gün, gemimiz parçalanıp kaldı kenarda…
Mihmanız o günden beri zümrüt kayalarda.
Âlemle bütün bağlarımız böyle çözüldü;
Talih bize ancak bu kazadan beri güldü.
Gördük ki, saadet bize bizden de yakınmış;
Hissettiğimiz her sızı bir başkasınınmış!
Bir ben varım artık bu yeşil kıtada, bir sen;
Rüzgârla sudur başka bir ahenk işitirsen.
Âlemden uzak, hadiselerden heyecansız,
Hayranız açan gülle uçan bülbüle yalnız.
Her gün dönerek bir yeni şarkıyla çimenden
Her gün duyarım bestelenen şarkımı senden.
Kim şi'rini duymuş ki bizim matemimizde,
Mısra dizelim başkasının derdine biz de?
Göçsün, ne çıkar, her gün uzaklarda bir âlem;
Bulmuş yeniden cenneti Havva ile Âdem.
Sayfa 50 - Yapı Kredi Yayınları