Hayat
Mefkûreci
Hayat ne fazla gülmek, ne de yasa girmektir
Mevzuatı çiğnemek, talihi devirmektir...
Dünyayı parmağının ucunda çevirmektir...
Yaşamak, yatağından seller gibi taşmaktır.
İnsan ki gelip gelip geçer dünyadan nefes gibi
Ne büyük ıstıraptır yaşamak herkes gibi?...
"Yükseksin!" Tatlı bir ses olamaz bu ses gibi
Yaşamak; kartal gibi göklerde dolaşmaktır.
Halik ki her mahluktan başka yarattı bizi
Zaman bir avuç toprak yapsa da cismimizi
Kainat hayretlerle anmalı ismimizi
Yaşamak, asırları bir hamlede aşmaktır...
İnsan ki gelip geçer dünyadan nefes gibi;
Ne büyük ıstıraptır yaşamak herkes gibi?
"Yükseksin!" Tatlı bir ses olamaz bu ses gibi
Yaşamak; kartal gibi göklerde dolaşmaktır.
Ömrümün güzel çağı içimdeki bin heves
Her güzelin ardından tükendi nefes nefes
Artık sevda yolunda ne dilimde bir dua
Ne mızrabımda şevk var ne sazımda eski ses
Her güzelin ardından tükendi nefes nefes
Bu nefes başka bir nefes.
Ne alındı, ne salındı geçmişte.
Ölüm susunca konuşan bir ses
Ertesiz bir şimdide.
Bu belki onu tüketebilirdi; fakat bu kadar güzel bir şeyin içinde onunla beraber tükenmek mukadderse bundan ne diye kaçmalıydı?
Sen ve yağmur, başa dönemezsiniz.
İnsanın en ölümcül yarası içinde anbean büyüyen gitme hevesidir. Ölmekle gitmek aynı şey; ne ölenlerin ne de kalbindeki ıstırap verici ağrı dinmek bilmediği için uzaklara
Su Yeşili
Karanlığı kaza kaza aydınlığı buluyorsa, hüznü yonta yonta sevinci yaşıyorsa, acıyı çeke çeke insanlığa gülümsüyor, düşlerini yırta yırta kendi öyküsünü kurguluyorsa kişi, yaşanmaya değer çok şey var demektir. Bu nedenle gökyüzü bulaşığı ellerim mavidir benim.
Büyürken içindeki çocuğu öldürmedinse, bütün çocukların yaşamasını istediğin
Ekinoks Yayınları
