(...) günlük bit kontrolü sırasında kendi çıplak bedenlerimizi her akşam görüp şöyle düşünüyorduk: Benim bu bedenim şu anda bir ceset gibi. Bana ne oldu? İnsan etinden oluşan şu büyük kitlenin, dikenli teller ardında birkaç kerpiç barakaya tıkılmış ve artık cansız olduğu için her geçen gün bir parçası çürüyen şu kitlenin küçük bir parçasından başka bir şey değilim.
Sayfa 44 - 1.Kısım:Toplama kampı deneyimleri