Allah'ım! Feryadımıza yetiş; sen ne güzel yardımcısın!
Sayfa 32 - Panama Yayıncılık
Karnının doymayacağı yerde açlığını belli etme derler, ne güzel söz. Her insana dert açılmaz, her insanla dertleşilmez.
Bilinen bir gerçek var ki;
Muhabbet marifet ile alakalı bir durumdur, yani sevmek tanımakla olur.
Öyleyse insan ne kadar tanırsa o kadar sever ne kadar severse o kadar da onların yolunda olur.
Sayfa 295Kitabı okuyor
her gün
bir yerden göçmek ne iyi
her gün
bir yere konmak ne güzel
bulanmadan donmadan
akmak ne hoş
dünle beraber gitti cancağızım
ne kadar söz varsa
düne ait
şimdi
yeni şeyler söylemek lazım
Ebu Zer iki şeyi hazmedemiyordu:
1. Valilerin tebaalarından daha üst bir seviyede yaşamaları
Çünkü ona göre vali demek, ne demek idi?
"Tebaasından önce acıkan, tebaasından sonra doyan adamdı!"
Yani o önce halkı doyuracak, bütün halk doyunca ancak o doyacak! Bütün halkın doyması da pek mümkün olmadığı için, vali demek Ebu Zer'e göre aç adam demekti. Onun kitabında yazan bu! Çünkü o bunu görmüş Peygamber'den Ebû Bekir ve Ömer'den.
2. Sahabenin Hz. Peygamber Dönemi'nden farklı yaşamaları
Ebu Zer bunu da hazmedemiyordu. O kendisine Efendimiz'den duyduğu (Kıyamet günü bana en yakın olanınız, onu dünyada nasıl bırakmışsan o hâliyle dünya hayatından ahirete göçen, bana kavuşanınızdır.) bir hadisi hedef olarak belirlediği için istiyordu ki bütün sahâbî de böyle olsun. Meşru ve helal bile olsa sahâbîye mal biriktirmeyi yakıştıramıyordu.
Bu Ebû Zer'in içtihadıdır. İşte Ebû Zer bu iki şeyi hazmedemediği için mücadelesi hep bunun üzerinden yürüyordu.
Sayfa 284Kitabı okuyor
Sen sarı gülleri seversin
Sarı karanfilleri seversin
Sarı kasımpatlarını
Sarı bir dünyayı seversin
Ben sende olan bütün renkleri seviyorum
İşte tek farkımız bu
Yoksa, hiçbir şey önemli değil dünyada
Senden başka
Ne zulümler
Ne kavgalar
Ne günler, ne geceler hiçbiri önemli değil Sen yaşadıkça
Ve yaşamak hiçbir zaman
Bunca güzel olmayacak
Sen yaşadıkça
Sayfa 82
Hemen alışılmaz ama çabayla alışılır
Gün boyunca, çoğu belki aynı olsa bile 50-60 bin düşünce geçiyormuş aklımızdan.
Peki bunların kaçı olumlu düşünce? Hangi düşüncemizde kendimizle olan güzel bir iletişimimiz var? Hangi düşüncelerimiz kendimizi veya hayatı gerçekten sevmekten oluşuyor?
Hangi düşüncemizde gülümsedik veya içimiz ferahladı?..
Aklımızdan geçirdiğimiz düşünceler bizim
Tüm sokaklar, tüm şehirler, tüm ülkeler bana onu hatırlattı. Her yerde onu düşledim , her güzel anda onu istedim , gözyaşlarımı o siler belki diye ben hiç silmedim. Ne yaptıysam başaramadım. Kaçamadım. İnsanın başa çıkamadığı şehirler değil, anılarmış meğer. Bir gün kapım onun adıyla çalınınca anladım .
Sayfa 415Kitabı okuyor
