Bir şeyler birikiyor içinde insanın. Bu denli yakınlaşmışken koparmak acıtıyor. Bu denli alışmışken unutmak acıtıyor. Bulduğunun tam sığınak ve dayanak olamaması, şüphe bırakması acıtıyor. Sınırların daralırken algıların artıyor. Beğenmek; edepte, fizikte, bilimde, gönülde ve gözde her geçen dakika imkansızın kapısını zorluyor. Anlayamıyorsun; özlediğini olmak mı istiyorsun, özlediğini bulmak mı ? Yürek asude bir akşam vakti ne kalabalıkların karmaşasından memnun ne yalnızlığın paylaşılmamasından.