Kitabı okurken aklım sürekli Adalet Ağaoğlu'nun 'Ölmeye Yatmak' romanına gitti.En az onun kadar müthiş anlatılmış yaşamla ölüm arasındaki vazgeçilmezlik.Hayattan vazgeçmiş birinin nefes almak için bir sürü sebep bulduğu birkaç günden fazlası var belki elimizde belki de yok..Kişisel gelişim zırvalarından bin kat daha etkili bir çözüm galiba son gün olduğunu düşünmek.'Sahiden yarın ölecek olsam ne yaparım?' diye sormak.Ölmek istemek için sebep bulmak çok kolay ama yaşamak büyük titizlik gerektiriyor.Her şeyi yaşamak için sınırlı bir vaktiniz kalmadan yaşayın.Ben de cesaret buldukça deneyeceğim son günmüş gibi yaşamayı.Teşekkürler Coelho :))
Yaşamak ümitli bir iştir, sevgilim. Yaşamak: Seni sevmek gibi ciddi bir iştir.
Yaşamak.. Yaşamak nedir tam olarak? Nefes almak mı? Çoğumuzun yaptığı şey bu.. Hayatın kıymetini ne kadar biliyoruz ki? Sadece yaşıyoruz, etrafımızdaki memnun etmeye çalışarak. Kendimize ise sadece nefes almak kalıyor..
Beni derinden etkileyen bu roman Fugui isimli bir adamın hayat hikayesi.. Fugui zengin bir ailenin tek varisi. Romansa Fugui'nin bu serveti kumarda yiyip bitirmesiyle başlıyor. Sonrası mı? Sonrası hep dram..
Yazar olay örgüsünü çok iyi kurmuş ve çok akıcı bir dille anlatmış. Kitabın nasıl bittiğini bile anlamadım. Yazar, dönemin yönetim şeklini, rejimini eleştirmiş yer yer.. (Dönemin yönetim şekli, bir okurun incelemesinde çok daha derin incelenmiş, okumanızı tavsiyeye ederim.. #37347398 ) Romanın konusuna dönecek olursak Fugui' nin başına çeşitli felaketler geliyor.. Çok kayıplar yaşıyor. Tam toparlandım dediği anlarda düşüyor.. "Durum ne kadar kötüye giderse gitsin, bir yolunu bulup ayakta durmamız gerekiyordu." diyor. Hiç bir zaman pes etmiyor. Hayatta en önemli şey de bu değil mi zaten? Herkes düşer, ama ayağa kalkıp devam edenler hedefine ulaşır. Önemli olan çabuk toparlanmak, pes etmemek..
Ben çok beğenerek okudum bu romanı. Hatta bir kaç arkadaşıma hediye ettim. Sizlerin de okumalarını tavsiye ederim.. Keyifli okumalar.. ^^
Huzur içerisinde güvenli bir yerde olmakmı?
Maceralarla dolu tehlikeli bir hayatta maceranın ta kendisi olmakmı?
bence maceranın ta kendisi olmak.Bir kez geldiğim bu dünyada bir nefes daha fazla almak için güvende olmaktansa,bırak yarınımı tek bir an sonrayı bile kestirememek,ölmekten korkmadan yasamak istiyorum;
çünkü ben döktüğüm her bir gözyaşınında,her bir gülüşünde hakkını vermek her şeyi kendi öz irademle yapmak ve evet ben yaptım demek istiyorum.
Tıpkı"Vanessa Michael Munroe"gibi...
108 syf.
10/10 puan verdi
“İÇİMDEKİ TAŞLAR YERİNE OTURUYOR”
Birbirinden bağımsız 32 kısacık öykülerden oluşan Barış Bıçakçı’nın 2006 ‘da ilk kez yayınlanan roman tadında hayatın içinden, hepimizden birilerini anlattığı ,dimağımda hoş bir tat, yüzümde tatlı bir tebessüm bırakmış kitap..
Benim elimdeki 9. baskısı,2015 yılına tarihlenmiş ve 1 k da kayıtlı olmayan bir baskı,naptık hemen kütüphanecilere
1950'lerde Orta Çağ'ı Yaşamak...
Orta Çağ köylüsünü mü, 1950’lerin Türk köylüsü ve köy yaşantısını mı okudum emin değilim. İnsan şaşıp kalıyor, nasıl yani, nasıl bu kadar kötü şartlar olabilir diyor. Eh şehirli için pek anormal bir yorum değil elbet. Annemiz babamız, onların anne ve babaları zaten bu yokluğu bir şekilde görmüştür. Yokluk derken, gerçekten yokluk.
Köy
Satranç - Stefan Zweig
83 syf / Türkiye İş Bankası Yayınlar
Puanım : 7
Öncelikle biraz yazarı tanımak istedim. 1881 yılında Viyana'da dünyaya gelmiş ve gençliğinde yazdıkları ile büyük ses getirmiştir. 1934 yılında Nazilerin Avusturyayı işgali ile İngiltere'ye göç etmiş.1936 yılında Almanya'da tüm eserleri yasaklanmış ve II. Dünya Savaşı'nın
