Kitabı okumaya korkarak başladım.
Yazarı ilk kez duymuştum ve arka kapaktaki yazı daha okumadan içimi acıtmıştı. O yüzden okumayı biraz erteledim, bir hafta dayandıktan sonra merakım ağır bastı.
Kitap insanda çok ağır bir empati duygusu uyandırıyor. İlk sayfadan başlayarak karakterlerle özdeşleşiyorsunuz ve sürekli yer değiştiriyorsunuz. Acaba
(Şubat Ayı Öykü Etkinliği)
Taş çatlasın otuz beş yaşındayımdır. Camekandan öyle gözüküyor. Erken yıpranmış bir genç veya kendine iyi bakmış bir orta yaşlı olma ihtimalim de var. Yakışıklı değilim. İnsanın kendisine çirkin demesi öyle kolay değil de işte karanlığım biraz çirkinim. Bir şiirdendi sanki bu. Şiir falan hatırlıyorum.